Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Z dziejow serca

Czasem wyznanie serdeczne zamiera,
I wrzące słowo na ustach ucicha,
I nadaremnie pierś szybciej oddycha:
Nie wyjdzie z serca prośba święta, szczera.

Czasami głowy broni ugiąć pycha:
Choć lawa uczuć łono ci rozpiera,
Duma twą miłość z barw świętych odziera,
I gorycz kaze pić z wątpien kielicha.

Wtedy – ach! – człowiek z tęsknoty usycha,
Gaśnie, jak lampa, ktorej brak oliwy…
Potem – bol człeka zmienia w bohatera,

Lub tez – przez zycie idzie mumia cicha,
Nad ktorą smutek płaszcz swoj rozpościera…
Dziwy-z się dzieją w ludzkim sercu, dziwy!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Z dziejow serca - ZENON PRZESMYCKI