Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Po prostu

Tak – po prostu: ten las i ta chwila
Wtedy rano, dwanaście lat temu.
Z krzakow nad strumieniem świat się wychylał
Mnie – młodemu, wesołemu, tamtemu.

Ach, jak świezo było! Po białej kawie
Z werandy – w las, drzący łzami.
Usiadłem z geometrią na trawie,
Bo nazajutrz miał być egzamin.

Ach, jak smutno było i wesoło!
Pisklę w liściach kwiliło cichutko.
Pomyślałem: “Ptak…las…ona…szkoła…”
Bez radości i bez smutku.

Zamyśliłem się wtedy – na chwilę,
Tak, po prostu, nad wszystkiem, nad całem.
I tyle lat minęło, i rzeczy tyle,
A ja jeszcze jakoś nie przestałem.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 4,67 out of 5)

Po prostu - JULIAN TUWIM