Tuwim

Widzę włosy Twe siwe i twarz Twoją ostrą,
I rękę, co jak wiosło odbija od jawy.
Snujesz oto się nocą, nieszczęsny Cagliostro,
Pustymi ulicami nie Twojej Warszawy.

Od wichury wieczności porwanymi zmysły
Chcesz wchłonąć z nowych ulic czas zmarłych zapachow,
Wśrod świateł nowych latarn, co na nich rozbłysły.
Wznosisz wzrokiem szalonym cienie dawnych gmachow.

I płaczesz, bo deszcz, słyszysz, ciecze z starej rynny,
I sam jeszcze nie wierząc, ze nikt Ci nie wzbroni –
Wyciągasz dłon swą w mroku, przestępco niewinny,
Do podanej z daleka znowu bratniej dłoni.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Deszcz Motto: “Oh, le bruits de la pluie…” Verlain Pada deszcz. Pada deszcz. Tanczą cienie na firance… Biały Pierrot, nocny wieszcz, […]...

Romans wieczorny W moim kraju romantycznym, śpiewnym, Został staw, gdzie ballady nie giną, Opleciony brzeziną powiewną, Opasany potrojną olszyną. Brzegiem stawu tataraki […]...

Ucieczka Drzewa – chude, tragiczne – machały ręką, cienie – szalone – skakały do lśniących kałuzy… Oczy! – a w oczach […]...

Ta chwila ręko smagła otworz okno dnia z podworka utocz i nalało się jak w dzbanek soku godzina zimnych oddech gęstwin rownomierny […]...

[Sam, jak drzewo ponad wodą…] Sam, jak drzewo ponad wodą, Stoję; ręce lecą w doł, W gorze niebo, w dole niebo, Przedzielają mnie na poł. […]...

Budzę się w nocy Budzę się w nocy, chłodny od lęku, Płynę wysoko w balonie, Widzę me zycie w dole rozwiane I rozwleczone jak […]...

Cienie Nocni przechodnie, cisi, zamyśleni, czarni chwieją wysmukłe cienie w refleksach latarni Cienie pełzną, nie mogą odczepić się od nich, przełazą […]...

Astry Znowu więdną wszystkie zioła, Tylko srebrne astry kwitną, Zapatrzone w chłodną niebios Ton błękitną. Jakze smutna teraz jesien, Ach, smutniejsza […]...

Zwycięzcy Wiatr szeroki nam czoła oblize, jak lew westchnie i przestrzen wydmie ponad nami. A jeszcze wyzej łuna świśnie ogromnym skrzydłem. […]...

Gniew Ty masz rozne miłości, ja tylko – otchłanie, W ktore coraz mnie głębiej twa nieczułość strąca. A jednak tyś jest […]...

Karolowi Brzozowskiemu; synowie Stanisław i Wincenty Nowych światow odkrywcy, niespokojni gonce, Ścigający swym wzrokiem Hesperyd ogrody, Zwincie zagle juz wzdęte! Na niepewne wody, – O zeglarze […]...

Anno Domini Styczen: Z wod Styksu wypływa, zmoczony, parskając zapomnieniem – Nowy Rok. Luty: Lod lezy jeszcze nieprzerwany między nadzieją a zimnem […]...

Nauczyłaś mnie patrzeć 1. Znałem tylko pozor rzeczy skorę przedmiotow Kalejdoskop i moi przyjaciele malarze nauczyli mnie układać świat z płaskich kolorow Kruchy […]...

Skrzydła i ręce Kiedy odchodzę dalej nie zatrzymuj mnie to jest droga w światło ręce ze wszystkich stron ruchliwe ręce rozpraszają mnie i […]...

Cienie Idzcie z mej duszy – idzcie drogą mleczną Po gwiazd gościncu – a na wasze głowy Deszcz niech upadnie – […]...

Apostrofa Plotkarze, malkontenci, szczwacze i pyskacze. Do was kieruję słowa chłoszczące i gniewne! – Kazano mu tak pisać – powiecie zapewne. […]...

Prelud Noc… Deszcz ustał wiosenny… Mokrych bzow won świeza Dymi z sennych ogrodow… W pierś sercem bogatą Fala nurtow tajemnych przypływem […]...

Niewiara Juz nic nie widzę – zasypiam juz W ciszy i w grozie. Znika mi słonce w załomach wzgorz. Bog znika […]...

Moje strony Pola, gdzie zniwa w plony obfite Stajami świecą, jak dojrzy okiem, I łąki, wonnym kwieciem pokryte, Wody, szumiące jasnym potokiem, […]...

Jesień O, jakie rzewne widowisko: Czerwone liście za oknami I cienie brzoz, płynące nisko Za odbitymi obłokami. Pies nie ujada. Zły […]...

[Umrzeć trzeba…] Umrzeć trzeba – lecz lepiej i trudniej Jest zyć, dla innych istnieć i dla siebie, I patrzeć w gorskie pogodne […]...

Zapomnij Zapomnij o cierpieniach, Ktore sam zadałeś. Zapomnij o cierpieniach, Ktore tobie zadano. Wody płyną i płyną, Wiosny błysną i giną, […]...

Serenada Patrz! oto wiosna znow Najsłodsze niesie ci tchnienia I czoło twoje ocienia Wiencem kwitnących bzow, Czy czujesz w niemym zachwycie […]...

Deszcz jesienny O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dzdzu krople padają i tłuką w me okno… […]...

Powrotna fala O powrotna łez falo – powrotne głosy Z pogrzebanej przeszłości – dłon szczodrych szafarzy Złoto w kontur pobladłych dziś rzuca […]...

Upojenie Jest wiatr, co nozdrza męzczyzny rozchyla; Jest taki wiatr. Jest mroz, co szczęki męzczyzny zmarmurza; Jest taki mroz. Nie jesteś […]...

Oczy Kiedy tylko otworzę oczy, to Cię widzę. Włochy, Grecja i Egipt – to wszystko daremne. Całemu światu dzisiaj przyznać się […]...

Określona epoka Żyjemy w określonej epoce (odchrząknięcie) i z tego trzeba sobie, nieprawda, zdać z całą jasnością. Sprawę. Żyjemy w (bulgot z […]...

Dotąd widzę Dotąd widzę to wiosenne rano I tę łąkę kwiatami usianą, Białymi kwiatami, W słoncu graty złotych muszek roje I byliśmy […]...

Bez nas Odejdzmy juz nie wroćmy nareszcie samotność będzie sama miłość bez chęci posiadania Bog bez pytan rozpacz bez reklamacji piękno bez […]...

Ty Ty trzymasz mnie na ziemi, Ty wznosisz mnie do nieba, Tyś jest mi tutaj wszystkim, Po co az tam iść […]...

[W twych cudnych oczach…] W twych cudnych oczach tęskny smutek taki. Czemu? – O, powiedz mi! Jest mi, jak kiedy zurawiane szlaki Widzę lecące […]...

Gorączka Wyciągnąłem dłonie, Kulę szklaną gonię… Wstrzymaj się, przystan, Szklany grobie, trumno kulista! W twoim wnętrzu, w centrum szklanych koł, Uwięziona […]...

Ogniwa Srebrna gwiazda zadrgała na niebie. Pachnie rosa, benzyna i bzy. Przytuleni idziemy do siebie I ja czuję to samo co […]...

Na grobie rycerz Na grobie rycerz z dawnych lat Z wzniesioną głową stoi; Na czole hełm, na ręku tarcz, A pierś zamknięta w […]...

Fotografia z 11 września Skoczyli z płonących pięter w doł jeden, dwoch, jeszcze kilku wyzej, nizej. Fotografia powstrzymała ich przy zyciu, a teraz przechowuje […]...

Tren XV Erato złotowłosa i ty, wdzięczna lutni, Skąd pociechę w swych troskach biorą ludzie smutni! Uspokojcie na chwilę strapioną myśl uroję, […]...

Myślę o Tobie Myślę o tobie. Twoje oczy, twoj głos, twoj uśmiech przypominam, patrząc na niebo. Zboczem nieba zsuwa się obłok, jakbyś lekko […]...

Ach, jak ogłusza to wszystko Ach, jak ogłusza to wszystko; to drzewo, ktore przygwazdza nieboskłon do ziemi, pachnącej wiosną, ktorej jeszcze nie ma, choć się […]...

Akteon Powieść o Akteonie: wiosna szumi w borze. Podpatrzył w blask boginię, skąpaną w jeziorze. Za karę go w jelenia przedzierzgnęła […]...

Related posts: