Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Cienie

Idzcie z mej duszy – idzcie drogą mleczną
Po gwiazd gościncu – a na wasze głowy
Deszcz niech upadnie – wonny, jaśminowy
Budząc kapelę dzwiękow nadpowietrzną.

Idzcie z mej duszy w krainę bajeczną,
Bo, raz umilkłszy, wasz śpiew bezechowy
Ów łuk przymierza rozerwał tęczowy,
Łuk, co był rzucon w mą dusze słoneczną.

Dziś dusza moja jest cichym grobowcem,
Wy jak motyle w grobowcu zbłąkane
Ranicie skrzydła o granitow ścianę.

Idzcie więc, Cienie, chłonąc blask i wonie,
Bo tu kolumna tylko gromnic płonie
I dym kadzideł wonieje jałowcem…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 1,67 out of 5)

Cienie - KAZIMIERA ZAWISTOWSKA