O tłumaczeniu wierszy

Related posts:

1. Sześć wierszy Przed Stefana Witwickiego młodzienczym portretem składam. 1 Kiedy zimowy, wczesny zmierzch się czyni, Słucham po ciemku, jak gadają rzeczy. Szeleszczą […]...
2. Deszcz Mowiłam tobie juz pięćdziesiąt kilka razy, zebyś juz poszedł sobie, przeciez pada deszcz, to przecie śmieszne takie stać tak twarz […]...
3. Liryk o miłości Miej juz oczy zielone – mowię – to nic – Zielone – pytasz – to znaczy: jak – ? to […]...
4. Podroz do Krakowa Jak tylko pociąg ruszył zaczął wysoki brunet i tak mowi do chłopca z ksiązką na kolanach – kolega lubi czytać […]...
5. Admirał Przestan pisać te wiersze! – sykała kochanka w ucho, i tylko księzyc podsłyszał, schylone, rozowe ucho. I jakieś flety ukryte […]...
6. Droga do domu W mym starym domu, ktory dawno juz spłonął, do dziś na pewno nie zapomniał o mnie nikt. I jest w […]...
7. XIX wiekowi Naprzod! przez zawichrzone ludzkości przewały! Naprzod! przez kolumn świata strzaskane zwaliska! Naprzod! poprzez przeklęte wojen bojowiska i jasne cisze świętej […]...
8. [Takiego losu się nie odrzuci…] Takiego losu się nie odrzuci, Takiego losu się nie odprzeda, Takich przeznaczen się nie odwroci – Porwał cię orzeł jak […]...
9. Czas płynie i zabija rany Posłuchaj, porzucony przez nią, Nieznany moj przyjacielu: W rozpaczy swojej Nie wychodz na balkon, nie wychodz, Do bruku z gory […]...
10. Bajka Ludzie prości i zbrojni, więc smutni, wchodzili na okręty omszałe; niebo grało podobne do lutni srebrnej chyba i kwiatem pachniało. […]...
11. Co sędziemu kamien ukazował Przyszedł jeden do sądu, kamien w zanadrzu miał, Więc sędziemu przez suknią palcem ukazował. Sędzia mnimał, iz worek, więc wnet […]...
12. Evviva la poesia Kon by tez pisał wiersze, gdyby mu dać sto złotych, tez miałby aspiracje, ambicje i tęsknoty; co mowię? nawet wielbłąd […]...
13. Ścięcie kwiatow Przeniknęłaś mnie ostro, do krwi, Wszedł we mnie twoj krajobraz: lato Z pszenicami swymi, z ogrodami, Weszłaś we mnie, jak […]...
14. Jeden z wielu Ja jeden wielu ukryty wśrod miliarda Wstydzę się ze jestem Uczeni panowie profesorowie Vogt Burch i inni mowią ze miliard […]...
15. Kłamstwo brudzi Brzydko gdy chłopcy kłamią, ale stokroć gorzej I smutniej tacie i mamie, Kiedy serce dziewczynki do kłamstwa się wdrozy, Kiedy […]...
16. Lipy kwitną Lipy kwitną… Won przesłodka dyszy, Puch się kwietny sypie poprzez płoty; Wskroś szerokiej, wskroś porannej ciszy Brzęczy w słoncu pszczelny […]...
17. Na cześć (dziś ku pamięci) Adama Asnyka w dniu Jubileuszu dnia 14 grudnia 1896 r Mistrzu! Niech zyje Twoja lutnia złota, na ktorej struny światłem tęczy skrzą; niech zyje cudna Twej myśli robota, promieniejąca wyobrazni […]...
18. Braki, odrzuty, produkty zastępcze Więc to juz zawsze tak, juz zawsze zamiast gwiazdy pierwszej świetności dorsz drugiej świezości, więc zawsze ziemia sztucznym miodem, rozwodnionym […]...
19. Czem będę? Nieraz, gdy sobie W kątku usiede, To myślę o tem, Czem tez ja będę? Trudno się zawsze, Trzymać mamusi, Bo […]...
20. O niebie Nie słychać juz biegnących barankow wilgotne obłoki poszły do innych porankow a pustej hali nieba opada pył niebieski filtruje się […]...
21. Nowe słonce Słyszę chrobotanie To ta staruszka drapie pazurkami po ścianie i kaszle jak zwierzątko Więc ide do niej siadam przy okrągłym […]...
22. Co powiedział, iz kurza noga zgorzała Więc go drudzy potkali: “- A coz tam nowego?” “- Zgorzała kurza noga z opatrzenia złego”. A Kurza Noga pałac […]...
23. W zaklęty ducha świat “Powiedz, Kasienko, gdzie pędzisz tak bez tchu?” – “Spieszę w czarowne kraje, Śnione od wielu lat, W mistyczne święte gaje, […]...
24. Nocne notatki To było wieczorem w Europie, moze w Holandii, moze w Belgii, gwiazdy lśniły jak lampki na grobie i szumiał wiatr. […]...
25. Spadłe liście Na srebrne stawu zwierciadło lecą I świecą złotem, i miedzią świecą, I lecą trwozne jak błędne duchy, Jak serc porwanych […]...
26. Roza W ogrodzie nocą chochoł to krol a narzeczona jego magiczna o łaskę krola ją pielęgnować a mnie to juz nikt […]...
27. Okręt Bajka polityczna Okręt miotany wiatrami Szedł jako tako wpośrzod nawałności, I podrozni z zeglarzami, Gdyby się byli trzymali w jedności, […]...
28. Dotyk Podwojna wszystkich zmysłow prawda – przez oczy idzie karawana obrazow są jak widok w wodzie i między czernią między bielą […]...
29. Do Ciebie o mnie Zapatrzony, ze samymi rzęsami zmiotłbym śnieg z twojej ściezki, chwytam w zachwyt ruch twoj – i gubię: Krokiem tak zalotnie […]...
30. Obcy człowiek To obcy człowiek czego chce o kogo pyta to nieznajomy pewnie zbłądził albo się omylił mowił ze nas szuka lecz […]...
31. Czas na mnie Czas na mnie czas nagli co ze sobą zabrać na tamten brzeg nic więc to juz wszystko mamo tak synku […]...
32. Oszustwo W jednym klubie, o osmej wieczorem Ogłoszono spotkanie z autorem Co prześlicznie pisał wierszem i prozą. Oczekują więc czytelnicy, Az […]...
33. Bliskość daleka Nie widzę ciebie, tylko twoje szaty, I ślepym ciebie zgaduję zdumieniem, Snem jasnym ciemnych korzeni są kwiaty, Jak śpiew jest […]...
34. Drzewa niewierzące Drzewa po kolei wszystkie niewierzące ptaki się zupełnie nie uczą religii pies bardzo rzadko chodzi do kościoła naprawdę nic nie […]...
35. Sonety krymskie – Ałuszta w nocy Rzezwią się wiatry, dzienna wolnieje posucha, Na barki Czatyrdachu spada lampa światow, Rozbija się, rozlewa strumienie szkarłatow I gaśnie. Błędny […]...
36. Westchnienie do Pana Jezusa Przez cierniową koronę Twoję, Zbawicielu Panie odpuść grzechy myśli moich. Przez zawarte oczy Twoje na krzyzu odpuść grzechy widzenia mego. […]...
37. Satyra na bozą krowkę Po cholerę toto zyje? Trudno powiedzieć, czy ma szyję, a bez szyi komu się przyda? Pachnie toto jak dno beczki, […]...
38. Śnieg Loty kwiatow rozwitych na mistycznej łące – Oderwanych od łodyg, ściętych kwiatow pęki. Uskrzydlonych gwiazd taniec – leciuchny i miękki, […]...
39. Ars poetica? Zawsze tęskniłem do formy bardziej pojemnej, ktora nie byłaby zanadto poezją ani zanadto prozą i pozwoliłaby się porozumieć nie narazając […]...
40. Kto wymyślił choinki? Moje kochane dzieci, był taki czas na świecie, ze wcale nie było choinek, ani jednej, i dzięcioł wyrywał sobie piorka […]...