Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






*** [Pytają mnie się ludzie]

Pytają mnie się ludzie,
Czemu, lenistwem uwiedzion,
Ustałem w miłym trudzie
Łechtania polskich śledzion;

Czemum zaniedbał struny
Mej “ironicznej” lutni,
By zgłębiać dawne runy
Lub ziewać coraz to smutniej…

Źle czynię, bracia moi,
Lecz zwazcie w zamian, proszę,
Ze jeśli rzecz tak stoi,
Wasza w tym wina po trosze;

W iskier krzesaniu zywem
Materiał to rzecz głowna;
Trudno najtęzszym, krzesiwem
Iskry wydobyć z substancji miękkiej i podatnej…

W tej generalnej klapie
Kazdy niech sobie lezy:
Ja, z ksiązką, na kanapie,
Wy, z wdziękiem, w trawce świezej;

A za pociechę moze
Słuzyć jednemu z drugim,
Że nas tymczasem orze
Historia swoim pługiem…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 2,33 out of 5)

*** [Pytają mnie się ludzie] - TADEUSZ BOY-ŻELEnSKI