Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Miłość bez jutra

Moj sen śmiertelny ciałem spełniasz
i słowem płochym w śnie poczętym;
puszysta włosow twoich perła
jak płomien krągły w pościel spływa,
gdzie dłon pierzasta jak z igliwia
rozdziela cienie ciał od lęku.

Mowimy szeptem krwi łagodnej
słuchając w sobie: niech w nas płynie,
niech niesie – światło jak w roślinie
prześwietli serc planety małe
i obudzimy się słuchając
szelestu chmur i grania wody.

Bo tyle tylko jest w nas ciepła,
co dłon zdziwiona objąć zdoła,
i trwogi tyle, co zakrzepła
wyryje w twarzy łza jak z ognia
i głosu w nas, co wydać moze
w kielichu warg języka ostrze.

Niech płynie w nas – mowimy jeszcze
ten szmer ciemności, poki księgę
obłokow wiatr przegina miękką.
Bo tyle tylko wiary w pieśni,
ile obrazu pod powieką
ziemi odbitej ostatecznie.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Miłość bez jutra - TADEUSZ GAJCY