Lilith
Cichy o marmur sandału zgrzyt,
Kadzidła welon i ambry won.
Drzy w siny płomien świecznika dłon
Idzie Lilith… idzie Lilith…
O serce moje zgłodniałe, cyt!
To płatkow kwietnych opada roj,
To kadzidlany ściele się zwoj,
Idzie Lilith… idzie Lilith…
To wschodni śni się duszy mej myt
To płacze tęskny i zwiędły kwiat.
O czarny marmur sandału zgrzyt
Kroki tajemnic i szepty zdrad.
Rodzi się wonny i słodki byt,
Idzie Lilith… idzie Lilith…
(3 votes, average: 5,00 out of 5)
Related posts:
- [Nie dla nas winnic modry stok…] Antoniemu Sobanskiemu Nie dla nas winnic modry stok I winnic wdzięk, i winnic sok, A dla nas pylny owsa łan […]...
- Jest w piersi mojej Jest w piersi mojej cichy grob, Żaden go kwiat nie stroi I zaden tam nie lezy trup W śmiertelnej swej […]...
- [Cieniem byłeś ty dla mnie…] Cieniem byłeś ty dla mnie, bladym, wątłym cieniem. Jak kwiat w wodzie odbity, tracąc won, kolory, Żywego tylko kwiatu ma […]...
- A fala płacze Zeszły juz z toni oczy me, Rybitwy dwie tułacze, Co o wod modrość biły się W nieukojonych lotow śnie, A […]...
- Larwa Na śliskim bruku w Londynie, W mgle, podksięzycowej, białej, Niejedna postać cię minie, Lecz ty ją wspomnisz, struchlały. Czoło ma […]...
- Magia Wybija zegar siodmy rok I siedzi czarny kot na stole, Przez czarne szyby płynie mrok, I siedzi czarny kot na […]...
- Amazonka Gąszcz złotoblady jak zeschły wieniec dębowy. Jak stos listow pełnych miłości i zdrady, o ktorych juz nie ma mowy. Obręcze […]...
- Listopad i Listonosz Jest listopad czarny, trochę złoty, mokre lustro trzyma w ręku ziemia. W oknie domu płacze zal tęsknoty: Nie ma listow! […]...
- Mit Orfeusz nie odnalazł swej Eurydyki, tylko sen o Eurydyce, sen nieśmiertelny, w jego podroz, jak w struny, wtargnął pęd muzyki, […]...
- Jesien idzie Raz staruszek, spacerując w lesie, Ujrzał listek przywiędły i blady I pomyślał: – Znowu idzie jesien, Jesien idzie, nie ma […]...
- Cien Chopina Na wiejskie gaje, na kwietne sady, na pola hen, idzie nocami cien jego blady, cichy, jak sen. Słucha, jak szumią […]...
- W twoje cudne…oczy W twoje cudne, cudne, cudne oczy kiedy patrzy: wstrzymuje się słonce, i dziwuje im się kwiat na łące i czar […]...
- Ledwom cię poznał, juz cię zegnać muszę Ledwom cię poznał, juz cię zegnać muszę. A zegnam ciebie, jak gdybym przez wieki Żył z tobą razem i kochał […]...
- O niebieskim, pachnącym groszku Groszku pachnącego przyniosłaś mi w dłoni dałaś groszek – dłoni nie chciałaś juz dać. stoi tu na biurku – i […]...
- Teatr Zza czarnej portiery wysuwa się Dama w czerni i chustkę złotą w zębach ssie, i głowę cięzką od czarnych myśli […]...
- Są takie chwile Są takie chwile, ze się nie śmie badać swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie, ze ani jednej nie znajdzie […]...
- Bojan Patrz, moj synu – kry płyną wśrod bezbrzeznej rzeki – nad nią drzewa z gałęzi obcięte – kaleki. Patrz, moj […]...
- Atrament i kreda Wzdychała kreda: “Wciąz jestem biała, Nie chcę być biała!…” No i – sczerniała. Jęczał atrament: “O, losie marny, Wciąz jestem […]...
- Do zorze Noc, człowiekowi na pokoj stworzona, Juz swoje wronę pędzi na świat klacze, Ale to pomoc darmo pozyczona, Gdzie umysł smętny […]...
- Ojciec Idzie przez moje serce stary ojciec nie oszczędzał w zyciu nie składał ziarnka do ziarnka nie kupił sobie domku ani […]...
- Usta twoje całując Usta twoje się snują, usta twe się wodzą, Jak dwa ptaki rozowe, po mnie lekko chodzą, Jak dwa światła natchnione, […]...
- Cienie Idzcie z mej duszy – idzcie drogą mleczną Po gwiazd gościncu – a na wasze głowy Deszcz niech upadnie – […]...
- Poranek i wieczor Widziałem wczesną zorzę i wieczor widziałem. Żyłem z miłości i z miłości umierałem. Wiosna, lato i jesien przeszły, idzie zima, […]...
- Bez odpowiedzi Nie znali nigdy, co to jest dostatek, Lecz znali tylko – co trud i potrzeba; Nieraz im brakło mleka w […]...
- Chciałabym Chciałabym, z tobą poszedłszy w zaświaty, Wtulić się w jasność jakiejś białej chaty I wszystkie słoncu skradzione uśmiechy Wpleść w […]...
- Jak wiersze czytać Siądz z ksiązką na fontanny krawędzi kamiennej, W ktorej ogrod odbija się i błękit czysty, Połoz przy sobie uschły kwiat, […]...
- [W twych cudnych oczach…] W twych cudnych oczach tęskny smutek taki. Czemu? – O, powiedz mi! Jest mi, jak kiedy zurawiane szlaki Widzę lecące […]...
- Wędrowką zycie jest człowieka Wędrowką zycie jest człowieka; Idzie wciąz, Dalej wciąz, Dokąd? Skąd? Dokąd! Skąd! Jak zjawa senna zycie jest człowieka; Zjawia się, […]...
- Samotność Cisza – niekiedy tylko pająk siatką wzruszy, Lub przed oknem topolę wietrzyk pomuskuje; Och! jak lekko oddychać, słodko marzyć duszy […]...
- Kawa Witaj mi, witaj, wonna czaro mokki! Kocham twa duszę, o płynny hebanie, Aromatyczne pary twej obłoki, Ktorymi buchasz w polewanym […]...
- [Moim sąsiadem jest anioł…] moim sąsiadem jest anioł on strzeze ludzkich snow dlatego wraca pozno do domu na schodach słyszę dyskretne kroki i szelest […]...
- Od Krakowa czarny las Od Krakowa czarny las, Nad tym lasem tęczy pas – Ona tam daleko, Gdzieś za siodmą rzeką, Lecz Bog tęczą […]...
- Tęsknota Czy mnie matka porodziła Pod nieszczęsną gwiazdą? Czy mi wiedzma określiła Rodzicielskie gniazdo? Całe noce, dnie i lata Płaczę bez […]...
- [Widzę co nocy bezden czarniawą…] Bolesławowi Micinskiemu …niebo gwiazdziste nade mną, prawo moralne we mnie… I. K. Widzę co nocy bezden czarniawą W gorze nad […]...
- Nie wierzę w nic Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie, wstręt mam do wszystkich czynow, drwię z wszelkich zapałow: posągi moich […]...
- Kolory Malarz wciąz zachodził w głowę: Są kolory i odcienie, Kazdy inną ma wymowę, Kazdy jakieś ma znaczenie. Az podsłuchał raz […]...
- Przed burzą W chmur wilgotnych szarudze szmat krwawej purpury Niby witraz w stok piekieł pozarnych wtłoczony. Szkielet suchej topoli kurczowo skręcony Czarnych […]...
- Tajemnica Czemum ja smutny? kazdy mię pyta, Natrętnie patrząc mi w oczy; Pobłyski wzroku mojego chwyta I smutku cien, co twarz […]...
- Magnolia Na liściu lezy kwiat drzemiący, zołtawo biały, jak słoniowa kość. Słodki, ze az nudzi. Przedmiot pachnący – złośliwie tajemniczy świat […]...
- Miejmy nadzieję! Miejmy nadzieję!… nie tę lichą, marną, Co rdzen sprochniały w wątły kwiat ubiera, Lecz tę niezłomną, ktora tkwi jak ziarno […]...