Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Księgi wtore – Pieśn XXIII

Nie zawzdy, piękna Zofija,
Roza kwitnie i lelija;
Nie zawzdy człek będzie młody
Ani tej, co dziś, urody.

Czas ucieka jako woda,
A przy nim leci Pogoda
Zebrawszy włosy na czoło,
Stąd jej łapaj, bo w tył goło;

Zima bywszy zejdzie snadnie,
Nam gdy śniegiem włos przypadnie,
Juz wiosna, juz lato minie,
A ten z głowy mroz nie zginie.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 2,67 out of 5)

Księgi wtore – Pieśn XXIII - JAN KOCHANOWSKI