Автор: JAN KOCHANOWSKI

Wy, ktorzy pospolitą rzeczą władacie, A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie, Wy, mowię, ktorym, ludzi paść poruczono I zwierzchności nad […]

Uciekałem przez sen w nocy, Mając skrzydła ku pomocy, Lecz mię miłość poimała, Choć na nogach ołow miała. Hanno, co […]

Zegar, słyszę, wybija, Ustąp, melankolija! Dosyć na dniu ma statek, Dobrej myśli ostatek. U Boga kazdy błazen, Choć tu przymowki […]

Dzbanie moj pisany, Dzbanie polewany, Bądz płacz, bądz zarty, bądz gorące wojny, Bądz miłość niesiesz albo sen spokojny, Jakokolwiek zwano […]

Słonce juz padło, ciemna noc nadchodzi, Nie wiem, co za głos uszu mych dochodzi; Postoję mało, a dowiem się pewnie, […]

Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi się podziała? W ktorą stronę, w ktorąś się krainę udała? Czyś ty nad wszytki nieba […]

Uzałuj się, kto dobry, a potłucz zawiasy I mnie samę wrzuć w ogien; bo prze te niewczasy Dobrze juz nie […]

Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słowienska! Na ktorą nie tylko moja cząstka ziemienska, Ale i lutnia dziedzicznym prawem spaść miała! Tęś […]