Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Manekiny

manekiny maja ślepe piersi
kształt łydek jak napięta struna
dzwięcząca wiecznie
chłodnym tym samym tonem
manekiny mają włosy skonczone
a twarze szczupłe
zapatrzone w siebie
spod przymkniętych powiek
manekiny
pogardzają tłumem
nie drzą
w istnieniu doskonałe
nieruchome
rozpościerają palce chwil
nad mijającą barwą jedwabiu
z twarzą przyklejoną do szyby
pod suknia
pod szeleszczącą suknią
jestem wspaniałym elastycznym manekinem

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Manekiny - HALINA POśWIATOWSKA