Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Słonce

Barwy ze słonca są. A ono nie ma
Żadnej osobnej barwy, bo ma wszystkie.
I cała ziemia jest niby poemat,
A słonce nad nią przedstawia artystę.

Kto chce malować świat w barwnej postaci,
Niechaj nie patrzy nigdy prosto w słonce.
Bo pamięć rzeczy, ktore widział, straci,
Łzy tylko w oczach zostaną piekące.

Niechaj przyklęknie, twarz ku trawie schyli
I patrzy w promien od ziemi odbity.
Tam znajdzie wszystko, cośmy porzucili:
Gwiazdy i roze, i zmierzchy i świty.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,00 out of 5)

Słonce - CZESłAW MIłOSZ