Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Ciemność

Ty skarzysz się na ciemność mojej mowy;
– Czy tez świecę zapalałeś sam?
Czy sługa ci zawsze niosł pokojowy Światłość?…
…patrz – ze ja cię lepiej znam.
Knot gdy obejmiesz iskrą, wkoło płonie,
Grzeje wosk, a ten kulą wstawa,
I w biegunie jej nagle płomien tonie;
Światłość jego jest mdła – bladawa –
Juz – juz mniemasz, ze zgaśnie, skoro z dołu
Ciecz rozgrzana światło pochłonie –
Wiary trzeba – nie dość skry i popiołu…
Wiarę dałeś?…patrz…patrz…, jak płonie!…
Podobnie są i słowa me, o! człeku,
A ty im skąpisz chwili marnej,
Nim, rozgrzawszy pierwej zimnotę wieku,
Płomien w niebo rzucą, ofiarny…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 2,33 out of 5)

Ciemność - CYPRIAN KAMIL NORWID