Sonet

Czasami środ kochankow tak płynie rozmowa
Jako z brzękiem środ kwiatow latające pszczoły:
Tak miodem woniejący, tak dzwięcznie wesoły
Jest duch, ktorym śpiewają bezwiednie ich usta.
Starczy im połuśmiechu, wyrazu połowa,
By się pojąć zupełnie lub choćby na poły,
Co dla nich jednoznaczne, gdyz – jako anioły
Wieczne w modłach, tak wieczna marzen ich osnowa.
Jedno niemal drugiego uprzedza wyrazy,
Powtarza je, dopełnia, krzyzuje, przeplata,
Lub wlewa w nie melodie – kolory – ekstazy.
I tak płynie kochankow rozmowa skrzydlata,
Jak gdyby za nich śpiewał jakiś duch zza świata,
Dwa serca w jeden kryształ zlewając bez skazy.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ewolucja W indyjskich męrcow świętym rytuale, Gdzie Prawda rzeką miodową się toczy: Jest sutra jedna, co w wieki jednoczy Ewolucyjną człowieczenstwa […]...

Litość Gdy płyną łzy, Chustką je ocierają; Gdy krew płynie, z gąbkami pospieszają; Ale gdy duch wycieka przed uciskiem, Nie nadbiegną […]...

Modlitwa O Boze, dodaj Ty mi sił i męstwa! Przede mną przepaść czarna śmierci zieje; Duch moj upada i dusza się […]...

Słowo stało się ciałem Rozstąpiły się obłoki – Widny, widny duchow Duch! Ulatują złud pomroki – Więc podajcie serce, słuch! Niecielesny – bierze ciało, […]...

Wieczor Te same gwiazdy wyszeptały wieczor jak zwierzenie. Latarnie wyszły z ciemnych bram na ulicę i w powietrzu cicho stanęły. Zmrok […]...

A proper newe sonet declaring the lamentation of Beckles (a market towne in Suffolke), which was in the great winde vpon S. Andrewes eue […]...

Sonet III (Do Naświętszej Panny) Panno bezrowna, stanu człowieczego Wtora ozdobo, nie psowała w ktorej Pokora serca ni godność pokory, Przedziwna Matko Stworzyciela swego! Ty, […]...

Sonet VI (Do pana Mikołaja Tomickiego) Tomicki, jeśli nie ganią owego, Ktory ku chwale świeci lampą onej W sobie chwalebnej, świętej, niezmierzonej Światłości, światła skąd jasność […]...

Sonet I (O krotkości i niepewności na świecie zywota człowieczego) Echej, jak gwałtem obrotne obłoki I Tytan prętki lotne czasy pędzą, A chciwa moze odciąć rozkosz nędzą Śmierć – tuz […]...

Sonet V (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego) I nie miłować cięzko, i miłować Nędzna pociecha, gdy ządzą zwiedzione Myśli cukrują nazbyt rzeczy one, Ktore i mienić, i […]...

Snuć miłość Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje, Lać ją z serca, jak zrodło wodę z wnętrza leje, Rozwijać ją […]...

Sonet IV (O wojnie naszej, ktorą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem) Pokoj – szczęśliwość, ale bojowanie Byt nasz podniebny. On srogi ciemności Hetman i świata łakome marności O nasze pilno czynią […]...

Vaisseau-Fantome Senna – złocista wyspa. Na niej środ zieleni Zamek. Na baszcie – jasna krolewna – w okienku Z oddali mię […]...

Sonet II (Na one słowa Jopowe: Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc) Z wstydem poczęty człowiek, urodzony Z boleścią, krotko tu na świecie zywie, I to odmiennie, nędznie, bojazliwie, Ginie, od słonca […]...

Rozmowa o Norwidzie Mowiono o Norwidzie, oprawnym we wstązki, W złoconych rogach lśniącym na stole w salonie. Rzekł ktoś, do kart niechętnie przyblizając […]...

Z Petrarki Chcecie wiedzieć, co cierpię, rowiennicy moi? Odmaluję najwierniej, ile pioro zdoła. Mary ja dotąd pośrod pamiątek kościoła Myślą gonię i […]...

Ksiądz, co miał mszą z jątrznicami Trefiło się około świętego Marcina. Szedł plebanik, by miał mszą, prostaczek chudzina. Niewiastka po wsi idąc tedy go potkała, Kilka […]...

Sonety krymskie – Żegluga Szum większy, gęściej morskie snują się straszydła, Majtek wbiegł na drabinę, gotujcie się, dzieci! Wbiegł, rozciągnął się, zawisł w niewidzialnej […]...

Upojenie Jest wiatr, co nozdrza męzczyzny rozchyla; Jest taki wiatr. Jest mroz, co szczęki męzczyzny zmarmurza; Jest taki mroz. Nie jesteś […]...

Pieśn Filaretow Hej, uzyjmy zywota! Wszak zyjem tylko raz; Niechaj ta czara złota Nie prozno wabi nas. Hejze do niej wesoło! Niechaj […]...

Do Panny Tekli Skarby szacownych twoich przymiotow Ktoz godnie zdoła ocenić? Na tym papierze dziś jestem gotow Choć niektore z nich wymienić. Pomimo […]...

A tak niewiele brakowało A tak niewiele brakowało: mogłem po prostu wraz z innymi podnieść rękę, po prostu wraz z innymi ją opuścić – […]...

[dlaczego poeci piją…] dlaczego poeci piją wodkę piją bo wiedzą co w nich siedzi i co jeszcze moze z nich wyjść piją bo […]...

[Mozem…] Mozem Cię nigdy nie kochał tak szczerze… Jak dziś, gdy jestem od ciebie daleki, Kiedy nas dzielą i gory i […]...

Finish Czytały mnie białe panienki Z podkrązonymi oczyma I podkreślały ołowkiem Pornograficzne stroniczki… Ja jestem małym lift – boyem, Ktorego nikt […]...

Do Kupidyna o Tejze Okrutny bisurmancze, Kupido zuchwały, Upatrując tych ślicznych oczu wzrok wspaniały Widzę, ześ się w nich koszem warownym połozył, Byś się […]...

Antyromantyzm Nie kochać nam, nie marzyć, nie usychać w biegu, Nie roztkliwiać się gwiazdą, nie poddawać smutkom, Nie odpływać od zycia, […]...

Akteon Powieść o Akteonie: wiosna szumi w borze. Podpatrzył w blask boginię, skąpaną w jeziorze. Za karę go w jelenia przedzierzgnęła […]...

Nigdy naprawdę Nigdy naprawdę nie marzłem, nigdy nie zarły mnie wszy, nigdy nie zaznałem prawdziwego głodu, ponizenia, strachu o własne zycie: czasami […]...

Sonety krymskie – Stepy Akermanskie Wpłynąłem na suchego przestwor oceanu, Woz nurza się w zieloność i jak łodka brodzi; Środ fali łąk szumiących, środ kwiatow […]...

Ona gdzieś jest Ona gdzieś jest.. ja wiem… wiem to i tęsknię do niej… Wiem jaką twarz ma, wiem, jakim się rozem płoni, […]...

Lato Ach! jak gorąco! Niebo bez chmury, Żar pod stopami, zar zieje z gory, Człowiek dzien cały jakby w ukropie, Radby […]...

Marii Konopnickiej “A gdy poszedł Stach na boje, zaszumiały jasne zdroje, zaszumiało kłosow pole na tęsknotę, na niedolę”… Na niedolę, na tęsknotę […]...

Rio de Janeiro Natura jako słonce stanęła w zenicie, Ziemia, niebo i morze razem wznoszą pean. Jak dywan srebrnej piany, błyszczący w błękicie, […]...

Deszczyk wiosenny Wiosna, zielenią się drzewa, Słowik juz w krzewinie śpiewa, Roza swą koronę wznosi I o promien sionka prosi, Łany zielenią […]...

Juz nie wroci, nie wroci Juz nie wroci, nie wroci Młodości mojej burza – Czas się przede mną kroci, A za mną się wydłuza… Rośnie […]...

[Z chwilą kiedy poezja wyzwoliła się…] Z chwilą kiedy poezja wyzwoliła się powoli z utartych form rytmicznych iprzestała być szeregiem wypracowan na zadane tematy, jak rowniezbebechowo-wstrząsowym […]...

Sen Jest we mnie wyspa i niebo nad nią, i rzeka wokoło. Skąd ta rzeka wypływa? Dokąd ta rzeka wpływa? Znikąd? […]...

Czas płynie i zabija rany Posłuchaj, porzucony przez nią, Nieznany moj przyjacielu: W rozpaczy swojej Nie wychodz na balkon, nie wychodz, Do bruku z gory […]...

Zbytki polskie O czymze Polska myśli i we dnie, i w nocy? Żeby sześć zaprzęgano koni do karocy; Żeby srebrem pachołkow od […]...

Related posts: