Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Do samotności

Samotności! do ciebie biegnę jak do wody
Z codziennych zycia upałow;
Z jakąz rozkoszą padam w jasne, czyste chłody
Twych niezgłębionych kryształow.

Nurzam się i wybijam w myślach nad myślami,
Igram z nimi jak z falami;
Az ostygły, znuzony, złozę moje zwłoki –
Choć na chwilę – w sen głęboki.

Tyś moj zywioł: ach, za coz te jasnych wod szyby
Studzą mi serce, zmysły zaciemniają mrokiem,
I za coz znowu muszę, na kształt ptaka-ryby,
Wyrywać się w powietrze słonca szukać okiem?

I bez oddechu w gorze, bez ciepła na dole,
Rownie jestem wygnancem w oboim zywiole.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Do samotności - ADAM MICKIEWICZ