Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Daleka, co noc blizsza

Daleka, co noc blizsza, oddalensza co dzien!
Moj sen, jak z bromku srebra, wywołał cię z nocy.
Pod pełnym, wypełniającym cały szafir
księzycem pamięci
spoczęłaś lekko jak tlen
na moim oddechu
i
znikając

– o wschodzie
kukułki podawały sobie echa,
echo echu nachylało okolicę
i powietrze było jasnym przywidzeniem
twojej tutaj obecności –

i, znikając, ze stu nie wypełnionych twoim ciałem nocy
wynurzyłaś się promiennie
na fotografii
naga jak dzien w dwu nocach.
I narcyzy zakwitły koło domu wszędzie,
od wspomnienia twoich stop
do słonca.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 2,67 out of 5)

Daleka, co noc blizsza - JULIAN PRZYBOś