Słowo stało się ciałem
Rozstąpiły się obłoki –
Widny, widny duchow Duch!
Ulatują złud pomroki –
Więc podajcie serce, słuch!
Niecielesny – bierze ciało,
Juz wypełnion cudow cud!
Kłamstwo z sił się rozebrało
I znikają moce złud.
Duch ziemskie, na kolana!
Duch przedwieczny staje sam –
Prawda w kształty przyodziana,
W blaskach swoich widna wam!
Duchy ziemskie, bijcie czołem,
Oto idzie Pan,
I zamieszka z wami społem:
Nie poznany – będzie znan!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Related posts:
- Lilith Cichy o marmur sandału zgrzyt, Kadzidła welon i ambry won. Drzy w siny płomien świecznika dłon Idzie Lilith… idzie Lilith… […]...
- Kłamstwem jest człowiek Kłamstwem jest człowiek, och zaiste, Kłamstwem jest jego świat – A prawdą jest drzewo strzeliste, Prawdą są obłoki czyste, Prawdą […]...
- Słowo i ciało Słowo ciałem się stało I mieszka między nami, Karmię zgłodniałe ciało Słowami jak owocami; Pije jak zimną wodę Słowa ustami, […]...
- Ostatnie słowo Strudzony zeglarz do brzegu dopływa Na kruchej łodce przez burzliwe morze. Gdzieześ, o piękna wyobraznio tkliwa, Krolu moj niegdyś czy […]...
- Sonet IV (O wojnie naszej, ktorą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem) Pokoj – szczęśliwość, ale bojowanie Byt nasz podniebny. On srogi ciemności Hetman i świata łakome marności O nasze pilno czynią […]...
- Trzy prawdy Są prawdy, ktorych nawet nie znają prorocy. Ja, strudzony tęsknotą, odkrywam je w nocy. Pierwsza prawda jest barwą, tą barwą […]...
- Opętanie Moje noce, zalęknione, inferalne na skrzydliskach zielonawych się kołyszą opętane straszydłaki, sny astralne suną do mnie i wibrują nocną ciszą […]...
- Marii Konopnickiej “A gdy poszedł Stach na boje, zaszumiały jasne zdroje, zaszumiało kłosow pole na tęsknotę, na niedolę”… Na niedolę, na tęsknotę […]...
- Dysonans świat jest tak mały świat ma tylko dwa piętra na wyzszym jesteś ty oddychasz cięzko obok stoi wieczność ciemna mozolnie […]...
- Jesien idzie Raz staruszek, spacerując w lesie, Ujrzał listek przywiędły i blady I pomyślał: – Znowu idzie jesien, Jesien idzie, nie ma […]...
- Ewolucja W indyjskich męrcow świętym rytuale, Gdzie Prawda rzeką miodową się toczy: Jest sutra jedna, co w wieki jednoczy Ewolucyjną człowieczenstwa […]...
- Sonety krymskie – Żegluga Szum większy, gęściej morskie snują się straszydła, Majtek wbiegł na drabinę, gotujcie się, dzieci! Wbiegł, rozciągnął się, zawisł w niewidzialnej […]...
- Lipy kwitną Lipy kwitną… Won przesłodka dyszy, Puch się kwietny sypie poprzez płoty; Wskroś szerokiej, wskroś porannej ciszy Brzęczy w słoncu pszczelny […]...
- [W noc chmurami złowieszczymi ciemną…] W noc chmurami złowieszczymi ciemną Lezałam jak zwalony krzyz, A duchy mocowały się nade mną O mnie – Jeden o […]...
- Bez odpowiedzi Nie znali nigdy, co to jest dostatek, Lecz znali tylko – co trud i potrzeba; Nieraz im brakło mleka w […]...
- Tren V Jako oliwka mała pod wysokim sadem Idzie z ziemie ku gorze macierzynskim śladem, Jeszcze ani gałązek, ani listkow rodząc, Sama […]...
- Anioł Za zycia byłem aniołem; Anioł orze – kto inny zbiera. Aureolę miałem nad czołem Z puli premiera. Mimo anielskiej dobroci […]...
- Ojciec Idzie przez moje serce stary ojciec nie oszczędzał w zyciu nie składał ziarnka do ziarnka nie kupił sobie domku ani […]...
- Księgi pierwsze – Pieśn XVIII Czołem za cześć, łaskawy moj panie sąsiedzie, Boze nie daj u ciebie bywać na biesiedzie! Kazesz mi pić przezdzięki twe […]...
- Upojenie A nigdy zycia mrok i lod Nie da ci, łowcze zywych snow, Takich krolewskich zjaw i złud, Jak te, co […]...
- U stop Wawelu U stop Wawelu miał ojciec pracownię, wielką izbę białą wysklepioną, zyjącą figur zmarłych wielkich tłumem; tam chłopiec mały chodziłem, co […]...
- Marność Świat hołduje marności I wszytkie ziemskie włości; To na wieki nie minie, Że marna marność słynie. Miłujmy i zartujmy, Żartujmy […]...
- Sonet Czasami środ kochankow tak płynie rozmowa Jako z brzękiem środ kwiatow latające pszczoły: Tak miodem woniejący, tak dzwięcznie wesoły Jest […]...
- Larwa Na śliskim bruku w Londynie, W mgle, podksięzycowej, białej, Niejedna postać cię minie, Lecz ty ją wspomnisz, struchlały. Czoło ma […]...
- Wędrowką zycie jest człowieka Wędrowką zycie jest człowieka; Idzie wciąz, Dalej wciąz, Dokąd? Skąd? Dokąd! Skąd! Jak zjawa senna zycie jest człowieka; Zjawia się, […]...
- Niewiara Juz nic nie widzę – zasypiam juz W ciszy i w grozie. Znika mi słonce w załomach wzgorz. Bog znika […]...
- Dotyk Podwojna wszystkich zmysłow prawda – przez oczy idzie karawana obrazow są jak widok w wodzie i między czernią między bielą […]...
- Przed burzą W chmur wilgotnych szarudze szmat krwawej purpury Niby witraz w stok piekieł pozarnych wtłoczony. Szkielet suchej topoli kurczowo skręcony Czarnych […]...
- Na rzece na rzece rzec ce na cerze mrze pluski na bluzki wizgi w dalekie lekkie dale ze Poniosło wisłobryzgi o trafy […]...
- Pusty Kiedyś ja sama w ciebie wejdę, niczym ręka w Rękawiczkę. Jak ona, zaplanuję twoje kształty i poruszenia. I przez twoją […]...
- Litość Gdy płyną łzy, Chustką je ocierają; Gdy krew płynie, z gąbkami pospieszają; Ale gdy duch wycieka przed uciskiem, Nie nadbiegną […]...
- Romantyczność Juz pozar złotych liści noc jesienna gasi I charty zasypiają na starym arrasie, Prababki na portretach i krolowie Sasi Znikają […]...
- Wizyta Proszę, proszę, rozgość się, serdeczny, rozejrz się dokładnie po wszystkim; to jest czajnik – prawda jaki śmieszny? z gwizdkiem. To […]...
- Kiedy wiosna Kiedy wiosna w liść ustroi drzewa I otuli je miłości tchnieniem, Wtenczas bole, ktore wiatr im śpiewa, One czują liści […]...
- Chwal Pana, duszo moja Chwal Pana, duszo moja, Z głębokości twych zdroja Wychwalaj świętość Jego. Chwal! chwal Nieśmiertelnego Za duch twoj – za twe […]...
- U szczytu drogi Samochody bez benzyny uciekały pędzone przez strach; przestrzen raz w raz wzdłuz drog padała na wznak, spod słonca jak spod […]...
- O kraju Oj, przy zdrowiu szczęścia nieco, A do szczęścia wielez trzeba? Kraju, gdzie łuczywem świecą, Gdzie się w niecce człek koleba, […]...
- O, kocham Krakow O, kocham Krakow – bo nie od kamieni przykrości-m doznał – lecz od zywych ludzi, nie zachwieje się we mnie […]...
- Dąb i dynia Kiedy czas przyzwoity do dojzrzenia nastał, Pytała dynia dęba, jak tez długo wzrastał? “Sto lat”. “Jam w sto dni zeszła […]...
- Sen z Lorda Byrona Dwoiste zycie nasze: sen ma świat udzielny Środ otchłani, nazwanych bytem i nicestwem, Nazwanych, lecz nieznanych, – sen ma świat […]...