Pamięć dziecinstwa

Idąc od świtu, z głową odkrytą i bosy,
Ległem w sadzie. Znuzyła mnie droga taneczna.
Błękitne szczęście ranka rozszerza niebiosy,
Jak pierś mą słodkich kwiatow miodna won pasieczna.

Nade mną, ogędzona pszczelimi rozgłosy,
W śnieznego kwiecia gwiazdach drzy gałąz jabłeczna:
Obarczona srebrnymi perły świezej rosy,
Chwieje się na tle nieba niby Droga Mleczna.

Jak słodko! Dłon wyciągam w gorę i naginam
Niską gałąz kwitnącą do ust, i całuję
Chłod płatkow… Wpoł przymykam oczy… Przypominam…

W duszy mej rozjaśniają się tajne zagadki…
Zda się, dziecko zbłąkane i płaczące, czuję,
Jakby mą dłon ujęła bezpieczna dłon matki.

(2 votes, average: 2,50 out of 5)

Morze i wino Kiedy ustami mymi Twe oczy otworzę! Po coz podroz daleka i głębokie morze? Rzęsy jak ptaki lecą, az wieczor je […]...

Moje niebo Niech tam jakie chcą poeci, Marzą nieba ideały: W mojem niebie – małe dzieci, Mojem niebem – świat ich mały! […]...

Nawoływania – Poczekaj!… Ta gałąz kwitnąca I tak cię nie uśpi, nie uśni, A woda odpływająca I tak cię minie, przepłynie… […]...

Droga do domu W mym starym domu, ktory dawno juz spłonął, do dziś na pewno nie zapomniał o mnie nikt. I jest w […]...

Bez Tytułu Wracam, wraca po długiej rozłące – Dłonie twoje, niecierpliwie lgnące! Wszystko – dawne, a niby na pewno – Drogi oddech […]...

[Uczę się cierpienia na pamięć…] Uczę się cierpienia na pamięć Są to długie frazy ktore łączą się ze sobą jak dni tygodnia lecz nie tworzą […]...

Lilith Cichy o marmur sandału zgrzyt, Kadzidła welon i ambry won. Drzy w siny płomien świecznika dłon Idzie Lilith… idzie Lilith… […]...

[Widzę co nocy bezden czarniawą…] Bolesławowi Micinskiemu …niebo gwiazdziste nade mną, prawo moralne we mnie… I. K. Widzę co nocy bezden czarniawą W gorze nad […]...

Nim przyjdzie wiosna Nim przyjdzie wiosna, nim miną mrozy, w ciszy kolebce – nade mną sosna nade mną brzoza witkami szepce. Szepce i […]...

Cienie Idzcie z mej duszy – idzcie drogą mleczną Po gwiazd gościncu – a na wasze głowy Deszcz niech upadnie – […]...

Erotyk Na rozrzuconych poduszkach z rajskich, jawajskich batikow umieram słodko, bez zalu, umieram cicho bez krzyku.- Czas za firanką ukryty porusza […]...

Niebo i piekło Dusza moja zatroskana do mnie rzekła: “Obiecałeś mi pośmiertnie ciszę nieba, A ja czuję, ze dostanę się do piekła, Choć […]...

Burza Deszcz się w błoto leje smugowaty, szyby krzyczą kroplami uderzen, chodnikowe poszarzały kraty ciemną smugą deszczu błotnych zwierzen. I drzew […]...

Wieczor Te same gwiazdy wyszeptały wieczor jak zwierzenie. Latarnie wyszły z ciemnych bram na ulicę i w powietrzu cicho stanęły. Zmrok […]...

Ty Ty trzymasz mnie na ziemi, Ty wznosisz mnie do nieba, Tyś jest mi tutaj wszystkim, Po co az tam iść […]...

Do malarza Oto juz spływa na platany I wodą snuje się świetlistą Liliowy welon. Znad Sekwany Mgła się podnosi. Patrz, artysto! Patrz […]...

Myślę o Tobie Myślę o tobie. Twoje oczy, twoj głos, twoj uśmiech przypominam, patrząc na niebo. Zboczem nieba zsuwa się obłok, jakbyś lekko […]...

Droga Ksaweremu Pruszynskiemu Droga wiodła z daleka, droga wiodła przez Narvik do Warszawy, Lwowa i Wilna, do Wisły, Bugu i Narwi. […]...

Wezwanie Juz noc lub dzien jak wody ziarno wydzielasz mi z uśmiechem patrząc, gdy ciała mego smutny barok zawile trwa pod […]...

A tak niewiele brakowało A tak niewiele brakowało: mogłem po prostu wraz z innymi podnieść rękę, po prostu wraz z innymi ją opuścić – […]...

Labirynt – a teraz kilka krokow od ściany do ściany, tymi schodkami w gorę, czy tamtymi w doł, a potem trochę […]...

Niebo Od tego trzeba było zacząć: niebo. Okno bez parapetu, bez futryn, bez szyb. Otwor i nic poza nim, ale otwarty […]...

Na oczy krolewny angelskiej, ktora była za Fryderykiem, Falcgrafem Renskim, obranym krolem czeskim Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje, Coro moznego krola, harde prawa daje, Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe, […]...

Ja kocham Ciebie Jak tchu dla piersi, tak mi ciebie brak! W pochmurnym niebie Przeciąga w siną dal wędrowny ptak. Niech leci, niech […]...

Znowu jesień A oto juz i jesien. Ptaki są jak dłonie, jak dłonie pozegnalne nieba dla złej ziemi. Placzmy czasu, ach, płaczmy […]...

Słuchawka Śni mi sie, ze się budzę, bo słyszę telefon. Śni mi się pewność, ze dzwoni umarły. Śni mi się, ze […]...

O rozy Tadeuszowi Chrzanowskiemu 1 Słodycz ma imię kwiatu – Drzą kuliste ogrody zatrzymane nad ziemią westchnienie odwraca głowę twarz wiatru przy […]...

Bajka warszawska Wczoraj nocą (wszystko ściśle Z najlepszego zrodła wiem) Szedł jegomość przez Powiśle Za Starego Miasta tłem. W meloniku, kurtka krotka, […]...

Pieśn pasterska do Zosi W Zosi wszystkie me ządze, Zosia moje pieniądze; Kiedy przy mnie przebywa, Na niczem mi nie zbywa. Jeślibym ją utracił, […]...

Chmury Do was, chmury, Wzrok ponury Skrą i łzami! Sam na ziemi Pod czarnemi Chmur wiankami. Jak duch trumny, Smutkiem dumny, […]...

Miłość bez jutra Moj sen śmiertelny ciałem spełniasz i słowem płochym w śnie poczętym; puszysta włosow twoich perła jak płomien krągły w pościel […]...

O tłumaczeniu wierszy Jak trzmiel niezgrabny siadł na kwiecie az zgięła się łodyga wiotka przeciska się przez rzędy płatkow podobnych słownikowym kartkom do […]...

Dusza moja Dusza moja na zawsze zostanie dziewczyną, Co w las poszła o świcie, z dzbankiem, na jagody, Krasą śmiała i ufna, […]...

Gwiazdy Tej nocy niebo w dreszczach od gwiazd mrugawicy Kołysało swoj bezmiar w sąsiednie bezmiary, To w proznię swe radosne unosząc […]...

Księgi wtore – Pieśn XII Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości, Żeby cnota miała być kiedy bez zazdrości: Jako cien nieodstępny ciała […]...

Lilijną jeno biel Lilijną jeno biel swych rąk Na spiekłe czoło połoz me, Abym bezsłownie duchem kląkł I widział w marzen wonnej mgle […]...

Do pozegnanej Domy w chromach jesieni! w jesien wiodący zaułek dziko czerwony az kipi od dzikich win. Witraz zorzy pociętej w ogrodow […]...

Kogo masz kochać Kogo masz kochać?… Chcesz dziatwo droga, Bym z tobą o tem pogwarzył? Oto nasamprzod dobrego Boga, Ktory cię zyciem obdarzył. […]...

Ciernie i roze Święty Ignacy biały i płomienny przechodząc koło rozy na krzak się rzucał kalecząc ciało dzwonem czarnego habitu pragnął zagłuszyć urodę […]...

[W tej codziennej poniewierce…] W tej codziennej poniewierce zyłem, spałem w cieniu wod, rozdawałem jak chleb – serce i okrutnem głupstwa plotł. Napatrzyłem się […]...

Related posts: