Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Lilijną jeno biel

Lilijną jeno biel swych rąk
Na spiekłe czoło połoz me,
Abym bezsłownie duchem kląkł
I widział w marzen wonnej mgle
Lilijną jeno biel.

Zgaś w ocz ogniskach skrę po skrze,
Ust granatowy zasłon pąk,
Niech cicho, słodko, jasno śnię…

Ogłuszający zmysłow gong
Zmilka na sennej toni dnie,
Perłowy rozświt leje wkrąg
Lilijną jeno biel…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Lilijną jeno biel - ZENON PRZESMYCKI