Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Zadumanemu nad otchłanią

Zadumanemu nad wiecznosci mrokiem,
Pochylonemu nad otchłanią czarną,
Coz ci się z zycia wyda dość głębokiem,
Jaka roztocz nie marną?

Prozne twym oczom głębnym pokuszenie –
Igraszka barw na roztoczonej wstędze –
Zechcesz-li czytać swoje przeznaczenie
W tej mało waznej księdze?

Jak kamien leci myśl twoja w bezedna –
Ciśnięta raz;przez wieczność całą spada –
Czemuz więc trwozy się na prozno myśl biedna,
Iz dno nie odpowiada…?

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Zadumanemu nad otchłanią - WłADYSłAW ORKAN