Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Dwie zorze

Hej! tam na polu stała cerkiewka,
Przy niej dzwonnica nowa:
Wyjdzze. dziewczyno, wyjdz, czamobrewka,
Nim miesiąc w las się schowa.

Wyjdzie, dziewczyno, przed słonca wschodem,
O najranniejszej zorzy.
Porwie się dziewczę zbudzone chłodem.
Na ściezaj drzwi otworzy.

Zorza juz weszła – szeroko, długo
Pooświecala gory;
Patrzę na jedną, patrzę na drugą,
Dziwić się – nic wiem ktorej.

Czy tej na niebie, całej we złocie,
Co rzuca wciąz oświatę;
Czy tej na progu, mojej sierocie?
Patrzę na tę, to na tę.

Jasna zorzenka, boza słuzenka,
Niech sobie świeci Bogu;
A mnie niech kocha moja dziewenka,
Ot tak, jak stoi w progu.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 4,33 out of 5)

Dwie zorze - TEOFIL LENARTOWICZ