Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Zapomniana

Uciekasz. Z twarzy twojej rysy
Starło powietrze.
W wodę zanurzasz się irysem,
Więdniesz na wietrze.

W sol się roztapiasz, w gorycz morza,
Z ktorej powstałaś,
Lecz ślad twym stopom w białych złozach
Odjęła skała.

O świcie budzę cię, bez zrenic,
Niebem przewianą,
Jak gdybym pytać chciał zieleni:
Czy to juz rano?

Wyzarła czasu biała soda
Oczu twych bławat,
Lecz śni o cieniu twoim woda,
Drzy po nim trawa.

Jesteś figurą z morskiej soli,
Małzonką Lota,
Dłon kładzie na twym czole
Wspomnienie złota.

Pociągasz mnie za sobą w przepaść,
Na wspolne łoze,
Aby nas sol pozarła ślepa,
Wypiło morze.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Zapomniana - MIECZYSłAW JASTRUN