Magdalena

Drobną stopą zdeptawszy syryjskie purpury
Słuchała nieruchoma, przegięta niedbale
Owych pieśni śpiewanych ku jej ciała chwale
W świetlicy obwiedzionej kwiecianymi sznury.

Lecz z jej oczu jak tygrys, co ukrył pazury,
Juz dziki szał, przyczajen, zrywał się zuchwale
I ust znizał dyszące, wilgotne korale,
I rozpalał łaknących ramion jej marmury.

I blada pod złoconych warkoczy promieniem
Z piersi, z bioder, szat więzy zerwała i kwiaty…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Lecz nagle przez jutrzniane rozowe poświaty
W jej rozwarte od trwogi i lęku zrenice
Jak mistyczny krąg światła wejrzy blade lice,
Krwawe skronie owite cierni obramieniem.

(2 votes, average: 2,50 out of 5)

Opuszczony Juz łzy mnie opuściły i tylko czasem trzęsą się śmiesznie plecy w dłoniach zamykam twarz To są chwile słabości gdy […]...

Rozmowa o Norwidzie Mowiono o Norwidzie, oprawnym we wstązki, W złoconych rogach lśniącym na stole w salonie. Rzekł ktoś, do kart niechętnie przyblizając […]...

[Chciałbym być…] Chciałbym być świezym porannym tchnieniem Wietrzyka, Co twoje piersi wiosny pragnieniem Przenika. Chciałbym być słoncem, co cię ogrzewa, W szat […]...

Deszcz jesienny O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dzdzu krople padają i tłuką w me okno… […]...

Zachod słonca Kto pogubił te piora rozowe na niebie? Aniołowie kochania, kochania, kochania. – Popłynęli daleko – nie do mnie i ciebie, […]...

Ogniwa Srebrna gwiazda zadrgała na niebie. Pachnie rosa, benzyna i bzy. Przytuleni idziemy do siebie I ja czuję to samo co […]...

Kędy ty idziesz Kędy Ty idziesz, na białe przestrzenie Kładzie się ciche i senne milczenie – I tylko poblask pada księzycowy Na chłodne […]...

Bliscy i oddaleni Bo widzisz tu są tacy, ktorzy się kochają i muszą się spotkać aby się ominąć bliscy i oddaleni jakby stali […]...

Bocian Moj mości bocianie, Co kroczysz na łanie, Jak mędrzec powaznie, miarowo: Bujałeś po świecie, Więc powiedz mi przecie, Coś zdobył […]...

Dusze ludzkie Dusze ludzkie – samotnice wieczne, Samotnice – jak planety błędne: Kazda błąka się przez drogi mleczne, Kazda toczy koło swe […]...

Nauczyłaś mnie patrzeć 1. Znałem tylko pozor rzeczy skorę przedmiotow Kalejdoskop i moi przyjaciele malarze nauczyli mnie układać świat z płaskich kolorow Kruchy […]...

Nad ranem Śpisz jeszcze… Na twych rzęsach – skra drobna poranku. Strachy śnią się twej dłoni – bo i drga, i pała. […]...

Bez Tytułu Wracam, wraca po długiej rozłące – Dłonie twoje, niecierpliwie lgnące! Wszystko – dawne, a niby na pewno – Drogi oddech […]...

Baśń Strzeliło srebrne słonce Nad siną gor korono, Obłokiem purpurowym Na dwoje przekreślone. U samych progow lasu Lśnią rzeki blade tonie, […]...

Serenada Indyjskie zwiewne kwiaty, kwitnące raz w sto lat – o piękna, wyjdz z komnaty, jak księzyc spoza krat. Na harfie […]...

Kwiaty Kwiaty grzechu, zepsucia, o kwiaty pokuszen! Wabiące zmysły moje czarem i urokiem Nieznanych, tajemniczych rozkoszy i wzruszen… – Pokąd na […]...

[Zuzyte wszystko…] Zuzyte wszystko, słow miazga nie cieknie I nie spowija grozy dawnych diabłow Oni się korzą przed wyplutą pestką, Tybald się […]...

Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...

Niewolnik W wilgotnej celi, poza kratami, Siedzi niewolnik w jasyr pojmany; Twarz jego blada zrasza się łzami, Wzrok prozno szuka ziemi […]...

Aleja w głębi czasu Posągi stoją w głębi czasu, W przejrzystej wodzie głębinowej: Twarze obmyte z rysow, Oczy zjedzone solą, Ramiona bez rąk, Stopy […]...

Amore profano Kotara da nam światło zielone jak woda. Smuga słonca nam powie, ze jest nieskonczoność, Spokojnego odblasku twardawa łagoda Spłynie na […]...

Admirał Przestan pisać te wiersze! – sykała kochanka w ucho, i tylko księzyc podsłyszał, schylone, rozowe ucho. I jakieś flety ukryte […]...

Pozegnanie Żegnaj, blasku rozowy gasnących wieczorow, I ty, gwiazdo, co błyszczysz w natchnionym sonecie, I ty, serce, co kochasz z własnego […]...

Słoneczniki W takt dalekiej, rytmicznej, przeciągłej muzyki, Kołyszą mnie na słoncu złote słoneczniki. Nie słyszę głosow ludzkich, nie widzę dna chaty, […]...

Tęsknota I Jesteś cicha jak śnieg, Ktory pada na kwiaty jesienne… Dłonie twoje, jak lek, Koją usta pragnieniem bezsenne… Lecz mi […]...

Krolestwo moje Krolestwo moje nie na tej ziemi, Fale je skryły grzywami piennemi, Ląd moj słoneczny, jasny, pogodny Nurt oceanu zatopił wodny. […]...

List z jesieni Czekam listu od Ciebie… Tam Południa słonce I morze mowi z Tobą… U mnie długa słota, Samotność, jesien, chmury i […]...

Rybka Od dworu, spod lasa, z wioski, Smutna wybiega dziewica, Rozpuściła na wiatr włoski I łzami skropiła lica. Przybiega na koniec […]...

Noc Mowi do mnie noc kazda szeptem tajemnicy, Snow szalonych bezboznych – trzepoty motyle… Nim rozwieją się w brzasku w swym […]...

Męka Gdy łaknę samotności męką rozgorzała, Myśl jak piorun czerwony zapala me loze!… Obłęd staje u kotar – a piersi mi […]...

Przemiany Żyjesz i jesteś meteorem lata całe tętni ciepła krew rytmy wystukuje malenki w piersiach motorek od mozgu biegnie do ręki […]...

Zapomniane pocałunki Kto liczy nasze pocałunki, kto na nie zwaza? Ludzie mają troski i sprawunki, Bog światy stwarza… Zapomniane przez nas dwoje […]...

Malarz z konieczności JA Pani – mam mowić z nią o rytmie sił, Ktore sprawują planet korowody. Kazze mi podać wina – abym […]...

Dary deszczu wiosennego Świat naprzeciwko zolbrzymiał: Po snach przewala się cięzko dzien otwarty jaskrawo i bolą wspomnienia wiekow przebytych, zarastające urojonym morzem podroznym […]...

Do Lucjana Rydla Chciałbym ci najbujniejszy kwiat złozyć na piersi, chciałbym cię w najjaskrawsze ubierać kolory, koło twych myśli rzucić przez najpierwsze wzory, […]...

Rzym Nagle mię trącił płacz na pustym błoniu: “Rzymie! nie jesteś ty juz dawnym Rzymem”. Tak śpiewał pasterz trzod siedząc na […]...

Dwa wiersze 1 Zimą mroczną, bezdzienną, czarną od chmur zimą, wlokłem się senny, ociemniały z tęsknoty, z dymow ku dymom rozwłoczonym nocnymi […]...

Madama Butterfly Gdy Butterfly lezała na macie słomianej, jak owoc przekrajana ciosem harakiri, ktoś nadbiegł, ktoś zapukał w papierowe ściany i rozbłysły […]...

Czekaj: wiosna Nie płacz marcem w smutne łąki – powietrze noce zmierzchają co dzien i co dzien szersze kotłem księzyca biją o […]...

Obcy człowiek To obcy człowiek czego chce o kogo pyta to nieznajomy pewnie zbłądził albo się omylił mowił ze nas szuka lecz […]...

Related posts: