Starym uwaga
Mości Panie weteranie,
Dość świat szumi, nim ustanie:
Z tych szumow
Rozumow
Nabądzmy,
Nie błądzmy.
Miody moze, stary musi
Bryknąć, bo go kaszel dusi:
W tym leki
Z apteki
Nie radzą,
Ba! zdradzą.
Moj staruszku
Przy garnuszku
Darmo zgolą
Warzysz zioła.
Nic piwko
Choć z śliwką!
Na dziady
Pasz rady.
Wybacz, proszę, ze cię bodzę
W pospolitej wszystkim drodze
Twoj łubek,
Pal ubek
Zawlecze,
Uciecze.
Zamiast konia
Śmierć pogonią.
Kijek w ręku,
Ty bez lęku
I oklep,
Gdzie twoj sklep
Pospieszysz,
Ucieszysz
Sukcesorow
Nie bez sporow.
Srebrnej rosy
Złote włosy
Poczubią,
Cię zgubią,
Jak ścierwo
Rozerwą.
Raz zapłaczą,
Stokroć skaczą,
Ze juz trupa
Cna chałupa
Nic widzi,
Bo zbrzydzi,
“Won gnoju
Z pokoju!”
Cała płata,
Tam do kata!
Stare grzyby
Choćby ryby
Pozarły,
Potarły.
Brząk łuska,
Nie łuska!
Złota siatka
Ta im matka
I ciotulą.
Precz babulo!
Trzos bratem
Z Eufratem.
Pieniązek
To bozek.
Panie łysy,
Tyś od misy
Pierwszy w groby,
Do załoby:
Peruka
Oszuka,
Na włosy
Są kosy.
W oczach mary,
Okulary
Śmiało stawią,
Nie zabawią,
Za czasek
Juz w piasek
Zdrobniejesz,
Sprochniejesz.
Starość stęka!
Bo w niej męka
Nieustanna:
Kasza, manna,
Choć zuje,
Nie czuje
Posiłku
W lat schyłku.
Kwaśna mina i ponura,
Dziad nie stąpi bez kostura:
Śmierć wita,
Z lat kwita!
Motyka
Spotyka.
Starzec ślepy oraz głuchy,
Słaby z nosa spędzić muchy
Wszak zgoła
Nie zdoła:
Jak bryknie,
“Gwałt!” krzyknie.
Przy swym zysku
Łez w ucisku
Nie ukoi.
Mysz się boi,
Choć czasem
Z zapasem
Ma kota
Ze złota.
Dziad nazywa garby
“Skarby”:
Śmierć na skarby
Ma swe karby
Bez liku,
Bez szyku
Podbiera,
Zawiera.
Krzywo chodzi, garb przewaza.
Niechaj kazdy mocno zwaza,
Kto słyszy:
Szczur, myszy
Parada
Dla dziada.
Wszyscy wiecie,
Dziad jak dziecię:
Śmierć przylepka,
Grob kolebka,
Kozuszki
W pieluszki
Sposzyje,
Spowije.
W grobie dobrze dość na dziada,
Bo ucichnie wszelka biada:
Nie męka,
Nie stęka,
Nie licho,
Śpi cicho.
(3 votes, average: 5,00 out of 5)