Rozmowa z kamieniem
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Chcę wejść do twego wnętrza,
rozejrzeć się dokoła,
nabrać ciebie jak tchu.
– Odejdz – mowi kamien. –
Jestem szczelnie zamknięty.
Nawet rozbite na częsci
będziemy szczelnie zamknięte.
Nawet starte na piasek
nie wpuścimy nikogo.
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Przychodzę z ciekawości czystej.
Życie jest dla niej jedyną okazją.
Zamierzam przejść się po twoim pałacu,
a potem jeszcze zwiedzić liść i krople wody.
Niewiele czasu na to wszystko mam.
Moja śmiertelność powinna Cię wzruszyć.
– Jestem z kamienia – mowi kamien
i z konieczności muszę zachować powagę.
Odejdz stąd.
Nie mam mięśni śmiechu.
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Słyszałam ze są w tobie wielkie puste sale,
nie oglądane, piękne nadaremnie,
gluche, bez echa czyichkolwiek krokow.
Przyznaj, ze sam nieduzo o tym wiesz.
– Wielkie i puste sale – mowi kamien –
ale w nich miejsca nie ma.
Piękne, być moze, ale poza gustem
twoich ubogich zmysłow.
Mozesz mnie poznać, nie zaznasz mnie nigdy.
Całą powierzchnią zwracam się ku tobie,
a całym wnętrzem lezę odwrocony.
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Nie szukam w tobie przytułku na wieczność.
Nie jestem nieszczęśliwa.
Nie jestem bezdomna.
Moj świat jest wart powrotu.
Wejdę i wyjdę z pustymi rękami.
A na dowod, ze byłam prawdziwie obecna,
nie przedstawię niczego procz słow,
ktorym nikt nie da wiary.
– Nie wejdziesz – mowi kamien. –
Brak ci zmysłu udziału.
Nawet wzrok wyostrzony az do wszechwidzenia
nie przyda ci się na nic bez zmysłu udziału.
Nie wejdziesz, masz zaledwie zamysł tego zmysłu,
ledwie jego zawiązek, wyobraznię.
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Nie mogę czekać dwoch tysięcy wiekow
na wejście pod twoj dach.
– Jezeli mi nie wierzysz – mowi kamien –
zwroć się do liścia, powie to, co ja.
Do kropli wody, powie to, co liść.
Na koniec spytaj włosa z własnej głowy.
Śmiech mnie rozpiera, śmiech, olbrzymi śmiech,
ktorym śmiac się nie umiem.
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
– Nie mam drzwi – mowi kamien
(4 votes, average: 4,50 out of 5)