Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Żuraw

Wyzszy nad strzechy chałup, wśrod sadow i muraw.
Drewniany straznik studni, skąd człek i chudoba
Piją, na jednej nodze stoi chudy zuraw.

Wideł, w ktorych kołysze się, skrzydła wzniosł oba
I jakby z pol wyglądał ludzi, pręzy szyję,
Dzierząc gotowe wiadro w długim kiju dzioba.

Na rozkaz ludzki schyla kark i z głębi pije,
A czując na swym grzbiecie głaz cięzki jak praca.
Czerpie jedyne dobro wszystkich i niczyje;

Rychło do gory z pełnym czerpakiem powraca
I obficie rozdziela słodkie skarby wody,
Bo wie sam, czym znoj-cięzar i ochłoda-płaca

On, zgodna, rowna waga trudu i nagrody.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Żuraw - LEOPOLD STAFF
 »