Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Od zalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy

Od zalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy,
I kazda twa pociecha – to widmo przeszłości.
Ach! czegoz się spodziewa i na coz to liczy
Kazdy z nas, co na tyle patrzał nikczemności?

I tylkoś jest zdziwiony, ze jeszcze cię wzrusza
To drzewo całe w kwiatach, rozowy wschod słonca,
I zyjesz, aby twoja nieśmiertelna dusza,
Co dane jej przecierpieć, cierpiała do konca.

Coz z tego, ze coś kochał – przemija jak dymy,
Że po tych, co odchodzą, zal serce ci tłoczy.
My z starym Sofoklesem spokojnie patrzymy
Na ten widok, na ktory chciałbyś zamknąć oczy.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 3,33 out of 5)

Od zalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy - JAN LECHOn