Tren VIII

Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,
Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim!
Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.
Tyś za wszytki mowiła, za wszytki śpiewała,
Wszytkiś w domu kąciki zawzdy pobiegała.
Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować
Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować,
To tego, to owego wdzięcznie obłapiając
I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając.
Teraz wszytko umilkło, szczere pustki w domu,
Nie masz zabawki, nie masz rozśmiać się nikomu.
Z kazdego kąta załość człowieka ujmuje,
A serce swej pociechy darmo upatruje.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Tren IX Kupić by cię, Mądrości, za drogie pieniądze! Ktora, jesli prawdziwie mienią, wszytki ządze, Wszytki ludzkie frasunki umiesz wykorzenić, A człowieka […]...

Tren I Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe I lamenty, i skargi Symonidowe, Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania I zale, i frasunki, […]...

Księgi pierwsze – Pieśn XXII Rozumie moj, prozno się masz frasować: Co zginęło, trudno tego wetować; Poki czas był, poki szczęście słuzyło, Czegoś ządał, o […]...

Tren XIII Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była Albo nie umierała lub się nie rodziła! Małe pociechy płacę wielkim zalem swoim […]...

Księgi pierwsze – Pieśn VIII Gdzieśkolwiek jest, Bozeć, pośli dobrą godzinę! Jaciem twoj był jako zywo i twoim zginę. Tak to Bog przejzrzał od wieku; […]...

Tren VII Nieszczęsne ochędostwo, załosne ubiory Mojej namilszej cory! Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie, Żalu mi przydajecie? Juz ona […]...

Tren VI Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słowienska! Na ktorą nie tylko moja cząstka ziemienska, Ale i lutnia dziedzicznym prawem spaść miała! Tęś […]...

Tren XII Żaden ojciec podobno barziej nie miłował Dziecięcia, zaden barziej nad mię nie załował. A tez ledwe się kiedy dziecię urodziło. […]...

Tren XIX – albo Sen Żałość moja długo w noc oczu mi nie dała Zamknąć i zemdlonego upokoić ciała ; Ledwie mię na godzinę przed […]...

Sonet VI (Do pana Mikołaja Tomickiego) Tomicki, jeśli nie ganią owego, Ktory ku chwale świeci lampą onej W sobie chwalebnej, świętej, niezmierzonej Światłości, światła skąd jasność […]...

Żona męza na sernik wsadziła Zona chłopska do domu inego wpuściła, A gdy przyszedł mąz z pola, k’niemu wyskoczyła: “- Prze Bog, skryj się, bo […]...

Tren X Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi się podziała? W ktorą stronę, w ktorąś się krainę udała? Czyś ty nad wszytki nieba […]...

Tren XVIII My, nieposłuszne, Panie, dzieci Twoje, W szczęśliwe czasy swoje Rzadko Cię wspominamy, Tylko rozkoszy zwykłych uzywamy. Nie baczym, ze to […]...

Księgi wtore – Pieśn VIII Nie frasuj sobie, Mikołaju, głowy, Kto ma być krolem; juz dekret gotowy Przed Bogiem lezy; nie piorem pisany, Lecz w […]...

Tren II Jeslim kiedy nad dziećmi piorko miał zabawić, A kwoli temu wieku lekkie rymy stawić, Bodajzebych był raczej kolebkę kołysał I […]...

Tren XVI Nieszczęściu kwoli a swojej załości, Ktora mię pravaie przejmuje do kości, Lutnią i wdzięczny rym porzucić muszę. Ledwe nie duszę. […]...

Księgi wtore – Pieśn XXI Srogie łancuchy na swym sercu czuję; Lecz to szczęściem szacuję, Żem jest tak pięknym sidłem ułowiony; Wesoło zywę, w trosce […]...

Księgi wtore – Pieśn XX Jaką, rozumiesz, zazdrość zjednałeś sobie, Zacny biskupie, w mojej małej osobie, Żeś mię z domu wyciągnął w te dalsze strony […]...

Księgi pierwsze – Pieśn XVI Krolom moc na poddane i zwierzchność dana, A krolowie zaś mają nad sobą pana, Ktory wszystkiemu światu sam rozkazuje, Na […]...

Co księdzu łupiny dał miasto orzechow Jeden, kiedy szedł w drogę, księdzu się spowiedał, A jeśli by co znalazł, pewnie mu obiecał Na poły z nim […]...

Cnota grunt wszystkiemu Fraszka wszyfko na świecie, fraszka z kazdej strony! Nic to, choć ty masz pałac kosztem wystawiony; Nic to, ze stoł […]...

Tren XI Fraszka cnota! – powiedział Brutus porazony… Fraszka, kto się przypatrzy, fraszka z kazdej strony! Kogo kiedy pobozność jego ratowała? Kogo […]...

Tren XIV Gdzie te wrota nieszczęsne, ktorymi przed laty Puszczał się w ziemię Orfeus szukając swej straty? Żebych ja tez tąz ściezką […]...

Tren V Jako oliwka mała pod wysokim sadem Idzie z ziemie ku gorze macierzynskim śladem, Jeszcze ani gałązek, ani listkow rodząc, Sama […]...

Tren XV Erato złotowłosa i ty, wdzięczna lutni, Skąd pociechę w swych troskach biorą ludzie smutni! Uspokojcie na chwilę strapioną myśl uroję, […]...

Księgi pierwsze – Pieśn XXV Uzałuj się, kto dobry, a potłucz zawiasy I mnie samę wrzuć w ogien; bo prze te niewczasy Dobrze juz nie […]...

Tren III Wzgardziłaś mną, dziedziczko moja ucieszona! Zdałać się ojca twego barziej uszczuplona Ojczyzna, nizlibyś ty przestać na niej miała. To prawda, […]...

Tren IV Zgwałciłaś, niepobozna Śmierci, oczy moje, Żem widział umierając miłe dziecię swoje! Widziałem, kiedyś trzęsła owoc niedordzały, A rodzicom nieszczęsnym serca […]...

Tren XVII Panska ręka mię dotknęła, Wszytkę mi radość odjęta: Ledwe w sobie czuję duszę I tę podobno dać muszę. Lubo wstając […]...

Przyjście Mesjasza Lud czekający na swego Mesjasza Nie zwroci oczu na dziecinę małą I do biednego nie zajrzy poddasza; Mniema, ze zbawcę, […]...

Co powiedziała, ze ma stoł za sto złotych Dzieweczka jedna w mieście, iz za mąz iść chciała, Ze ma stoł za sto złotych, o tym powiedała. Młodzieniec jeden […]...

МАЗЕПА VIII В тривозі хан. І серце в’яне. Оксана зникла. Все дарма. Він од любові, наче п’яний… А раз нема його Оксани, […]...

КАРМАЛЮК VIII Другого дня в рожевім надвечірку Краплистий дощ отави окропив, Прим’яв злегенька вистиглу матірку І райдугою став серед степів. Землі паркій, […]...

Księgi wtore – Pieśn XII Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości, Żeby cnota miała być kiedy bez zazdrości: Jako cien nieodstępny ciała […]...

Waldeinsamkeit. VIII. Sonnenuntergang Wolkenlos rein, klarduftig erglanzt Der Abendhimmel, und weihevoll In heiligem Schweigen scheidet der Tag Und der Lichtquell des Tags, Dem […]...

Do myśli Myśli słodka, gdy spokojna! Bodaj zawsze byłaś u mnie! Czy to pokoj, czyli wojna, Czy pełno, czy pustki w gumnie, […]...

8. Розділ VIII. Облога Полтави Степи і ніч. І хвища над степами. Полтавський шлях сніги перемели. Вороже військо ломиться у брами. Глухі ворота. І мовчать […]...

ОРФЕЙ (Із п’єси “Король Генрі VIII”) Грою лютні вмів Орфей Гнути гори й до алей Нагинати дерева. І, дознавши красний спів, Як по спадові дощів, З-під […]...

VIII Allegretto. Пісня пісень саду Ти знову озиваєшся мені, І знову не накличеш ся мене… Чи не тому твій голос посумнів, Що й він не […]...

[Świat mnie przerazał swym ogromem] Świat mnie przerazał swym ogromem. Rosłem ku niemu krzywo, zachwiany jak kwiat, Zalękniony na progu zakochanych lat, Jak ten, kto […]...

Related posts: