Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Diament i kryształ

Darmo tym być, do czego kto się nie urodził.
Kryształ brylantowany wielu oczy zwodził;
Gdy się więc nad rubiny i szmaragi drozył,
Ktoś prawdziwy dyjament z nim obok połozył.
Zgasł kryształ; a co niegdyś jaśniał u obrączki,
Ledwo go potem złotnik chciał zazyć do sprzączki.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Diament i kryształ - IGNACY KRASICKI