Na zycia scenie
Myśmy aktorzy na zycia scenie
I wszyscy mamy rozdane role:
Jeden z koroną kroczy na czole,
Posłuch znajduje na swe skinienie.
Drugi łatane nosi odzienie,
Żyje nieznany, wśrod tłumow w dole,
Trud ma w udziale, gorycze, bole,
I w nędzy wyda ostatnie tchnienie.
Lecz, krolu, nie bądz dumny z swej roli!
I tyś aktorem, i tyś w niewoli,
I słuchać musisz tez rezysera.
A w piątym akcie z autora woli
zarowno zebrak, jak krol, umiera,
Kurtyna spada na znak suflera.
(3 votes, average: 5,00 out of 5)Related posts:
- Cień Moj cien jak błazen za krolową. Kiedy krolowa z krzesła wstanie, błazen nastroszy sie na ścianie i stuknie w sufit […]...
- Księgi wtore – Pieśn XIII Panu dzięki oddawajmy, Jego łaskę wspominajmy, Ktory hardym miesza rzeczy, A skromne ma na swej pieczy. On hardy, nieunoszony, On […]...
- Są takie chwile Są takie chwile, ze się nie śmie badać swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie, ze ani jednej nie znajdzie […]...
- [Takiego losu się nie odrzuci…] Takiego losu się nie odrzuci, Takiego losu się nie odprzeda, Takich przeznaczen się nie odwroci – Porwał cię orzeł jak […]...
- Dusze ludzkie Dusze ludzkie – samotnice wieczne, Samotnice – jak planety błędne: Kazda błąka się przez drogi mleczne, Kazda toczy koło swe […]...
- Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...
- Księgi pierwsze – Pieśn XXII Rozumie moj, prozno się masz frasować: Co zginęło, trudno tego wetować; Poki czas był, poki szczęście słuzyło, Czegoś ządał, o […]...
- Polska Nosimy Cię w swych sercach, wyblakli poeci, głupcy, włoczędzy, błazny, ścierki kawiarniane; Twoj blask oślepiający jako słonce świeci w piersiach […]...
- Księgi pierwsze – Pieśn III Dzbanie moj pisany, Dzbanie polewany, Bądz płacz, bądz zarty, bądz gorące wojny, Bądz miłość niesiesz albo sen spokojny, Jakokolwiek zwano […]...
- Błękit i kamień Coz się dziwić błękitowi, coz się dziwić kamieniowi, Myśmy wszyscy sobie bliscy, myśmy wszyscy jednakowi. Nasze oczy wypłakane nie zagoją […]...
- Antyromantyzm Nie kochać nam, nie marzyć, nie usychać w biegu, Nie roztkliwiać się gwiazdą, nie poddawać smutkom, Nie odpływać od zycia, […]...
- Ciszy, ach ciszy! Ciszy, ach ciszy! Daj mi twoje dłonie, Błękitne światłem, ochłodzone rosą – Jak kwiatem nimi opleć moje skronie, Niech mi […]...
- Złote myśli kobiety Zalotność jest pachnąca i rozowa, a mądrość zołta i sucha. Wolałabym, by mnie Mickiewicz chciał całować, niz by mnie chciał […]...
- Kiedyś się zyciu dała w lenno Kiedyś się zyciu dała w lenno, Umiej-ze duszo, znieść niewolę – Gdy cię jak jodłę niebopienną Gnie wicher, hardość miej […]...
- Pieśn III (O wielmozności Bozej) Od Boga wszytko; Pan to dobrotliwy, Ktoremu śpiewać, jako on szczęśliwy Aniołow zastęp, nie mogę, choć ządam, Az Go oglądam. […]...
- Biesiada miłosna Z czerwonych malw krojone usta wciąz niesyte Krzyczą prośbą o rozkosz. Juz spadło warg piekło, Słodkie usta kochanka i swą […]...
- Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: “Nie spiesz się, bo […]...
- Grzyby Krol Borowik Prawdziwy szedł lasem Postukując swym jedynym obcasem, A ze złości brunatny był cały, Bo go muchy okrutnie kąsały. […]...
- Sowa, zięba i krogulec Bajka polityczna W zielonym, miłym gaiku Przy jasno-chłodnym strumyku, Na wierzchu dawnego dęba, Gdzie woda i zyr gotowy, Żyła nieszczęsna […]...
- [Ej, kultura, ty polska kultura…] Ej, kultura, ty polska kultura, ej, pojedziesz ty kiedy na Urał, ej, zabolą, zabolą cię oczy od bezmiaru ziemi dal […]...
- Obecna sytuacja Nic mow, ześ smutny, ze ci serce mdleje, Że ci ramiona opadają z znoju, Nic mow – na Boga! – […]...
- Tarcza Achillesa Hefajstos, boski kowal, kruszcu złom z ciemnicy Gor przepastnych, gdzie wiecznie panuje noc głucha, Dobywszy, z trudem niesie, sapie, chwyta […]...
- Uwaga skruszonego serca BOŻE niezmierny w przedwiecznej dobroci, Gdy się me zycie i bieg wieku kroci, Choć pozno, wołam: BOŻE, bądz miłościw, Żebrzę […]...
- Iliada i Odyseja Zawsze w dziejach najpierwszej Iliady zawichrzą się boje – Długie lata trwa walka, az w gruzy powali Grek Troję – […]...
- Do polskiego chłopięcia Nie płacz, nie płacz synku drogi, Żeś na ziemi swej ubogi! Że nie miecz ci ani radło, Lecz tułactwo w […]...
- Na ruinie Woda wiedziała więcej o nas niz my sami Że to ostatnia nasza schadzka pod drzewami Wysokimi nad rzeką ktora w […]...
- Im dalej idę Im dalej idę po drodze zywota, Tym twoj ideał się bardziej nade mną Rozszerza – rośnie – gdyby tęcza złota, […]...
- Memu miastu Wychowałeś ty mnie, grodzie, Na swym chlebie, na swej wodzie, Na tym chlebie z piołunami, Na tej wodzie z mymi […]...
- Chciałabym Chciałabym, z tobą poszedłszy w zaświaty, Wtulić się w jasność jakiejś białej chaty I wszystkie słoncu skradzione uśmiechy Wpleść w […]...
- O głupim sercu Tylu aniołow odeszło, tyle umarło gołębi, lecz moje serce uparte jeszcze się wcale nie ziębi. Ni to ze złota, ni […]...
- Księgi pierwsze – Pieśn XIV Patrzaj, jako śnieg po gorach się bieli, Wiatry z połnocy wstają, Jeziora się ścinają, Żorawie, czując zimę, precz lecieli. Nam […]...
- Upojenie Jest wiatr, co nozdrza męzczyzny rozchyla; Jest taki wiatr. Jest mroz, co szczęki męzczyzny zmarmurza; Jest taki mroz. Nie jesteś […]...
- Doktor i zdrowie Rzecz ciekawą, lecz trudną do wierzenia powiem: Jednego razu doktor potkał się ze zdrowiem; On do miasta, a zdrowie z […]...
- Do Żydow Wybrany po raz nie wiadomo ktory Środ człowieczego potomstwa tej ziemi Na wyniszczenie, na śmierć i tortury, Tym razem nawet […]...
- Miejmy nadzieję! Miejmy nadzieję!… nie tę lichą, marną, Co rdzen sprochniały w wątły kwiat ubiera, Lecz tę niezłomną, ktora tkwi jak ziarno […]...
- Zamyślenie “Znow powraca nawyk smętnego mego zamyślenia…” Michał Anioł Potrzeba mi pokoju Twoich rąk wyciągniętych (Jestem jak trzepocący motyl na srebrne […]...
- Księgi wtore – Pieśn XI Stateczny umysł pamiętaj zachować, Jesli cię pocznie nieszczęście frasować; Takze i gory nie radzęć wylatać, Kiedy się szczęście z tobą […]...
- Zadumanemu nad otchłanią Zadumanemu nad wiecznosci mrokiem, Pochylonemu nad otchłanią czarną, Coz ci się z zycia wyda dość głębokiem, Jaka roztocz nie marną? […]...
- Bojan Patrz, moj synu – kry płyną wśrod bezbrzeznej rzeki – nad nią drzewa z gałęzi obcięte – kaleki. Patrz, moj […]...
- Motyl Na wonnej łące, z siatkami w ręku, Chłopcy, dziewczynki, zebrani społem, Gonią motyle, co pełne wdzięku, Barwnym nad nimi krązą […]...