Epitafium Janowi Kochanowskiemu, poecie polskiemu
Tu lezy ten, kto lezy, ale go z mogiły
Nie sądz, gościu, raczej z cnot, ktore go zdobiły.
On to kapłan Febowy, ktorego uczony
Rym świadczy, ze mu nie jest rowien znaleziony.
(2 votes, average: 4,00 out of 5)
Related posts:
- Janowi Kochanowskiemu na jego kompozycje Nasławniejszy poeto między poetami, Ty nigdy nie umierasz, zawzdy jesteś z nami, Bo zawsze, poglądając na twoj wiersz wspaniały, Musimy […]...
- Jest w piersi mojej Jest w piersi mojej cichy grob, Żaden go kwiat nie stroi I zaden tam nie lezy trup W śmiertelnej swej […]...
- [Ach, mogiły dokoła…] Ach, mogiły dokoła, mogiły, mogiły! Miałem ja niegdyś liczne grono przyjacieli – Kazdy mi był kochany, kazdy mi był miły, […]...
- Pogoda O kazdej porze zwłaszcza w czas nocnej pogody mozna stanąć nad przepaścią nieba mozna głową w doł spadać jak ptak […]...
- Nagrobek Tu, waleczni Kozacy, tu, zacni zołnierze, Tu, o delijunacy, tu, sławni rycerze, Tu do kresu biegajcie, tu kruszcie kopije, Tu […]...
- Sonety krymskie – Ruiny zamku w Bałakławie Te zamki, połamane zwaliska bez ładu, Zdobiły cię i strzegły, o niewdzięczny Krymie! Dzisiaj sterczą na gorach jak czaszki olbrzymie, […]...
- Przy winie Spojrzał, dodał mi urody, a ja wzięłam ją jak swoją. Szczęśliwa, połknęłam gwiazdę. Pozwoliłam się wymyślić na podobienstwo odbicia w […]...
- [W plastrze miodu mogę zamieszkać…] w plastrze miodu mogę zamieszkać nie w mieście plaster miodu jest przytulnie ciepły i słodki i nie ma światła ktore […]...
- Księgi pierwsze – Pieśn X Kto mi dał skrzydła, kto mię odział piory I tak wysoko postawił, ze z gory Wszystek świat widzę, a sam, […]...
- Legenda o garści ziemi polskiej Ojcow naszych ziemio święta, Ziemio wielkich cnot i czynow, Tyś na wskroś jest przesiąknięta, Krwią ofiarną twoich synow. Nie darmo […]...
- Sonet III (Do Naświętszej Panny) Panno bezrowna, stanu człowieczego Wtora ozdobo, nie psowała w ktorej Pokora serca ni godność pokory, Przedziwna Matko Stworzyciela swego! Ty, […]...
- Co mam powiedzieć Ktory to świat, czy ten? Nie w takt, niespodziewane targnięcia wiatru szarpią rozespanym niebem. Co mam powiedzieć, wie, ze bedzie […]...
- Wiersz o cierpieniu Matce Są ściany z wszystkich czterech stron jak pola pełne śniegu i mrok jest, chłod, jak gdyby dął ogromnej siły […]...
- Gałązki olszyn Gałązki olszyn, ktore pieści Wiatr, chybotając je miarowo, Więcej zaiste mają treści, Niz najtreściwsze słowo. Ach jakze pusta jest i […]...
- Księgi pierwsze – Pieśn VIII Gdzieśkolwiek jest, Bozeć, pośli dobrą godzinę! Jaciem twoj był jako zywo i twoim zginę. Tak to Bog przejzrzał od wieku; […]...
- Moja dusza Moja dusza jest łąką chaotycznych kwieci – Czasem nęcą ją gwiazdy, czasem usta świeze, A czasem księzycowe ściele sobie leze […]...
- Ogrod Jest w naszym ogrodzie pewna suchość form To moze Dlatego drapak zamiast rozy Albo W miejsce hortensji widelce i noze […]...
- Gniew Ty masz rozne miłości, ja tylko – otchłanie, W ktore coraz mnie głębiej twa nieczułość strąca. A jednak tyś jest […]...
- Krytyka stosunkow klozetowych na Antołowce w “wolnym” wierszu wyrazone Więc jest to przede wszystkim typowy przyrząd dla Pan, Tak skonstruowany, by nie mogł usiąść na nim zaden męski dran. […]...
- Co warto Zwalić by mozna się z nog Co rusz, Co krok. Co noc, To szloch I rozpacz. Ale czy warto? Moze […]...
- Modlitwa O Boze, dodaj Ty mi sił i męstwa! Przede mną przepaść czarna śmierci zieje; Duch moj upada i dusza się […]...
- Upojenie Jest wiatr, co nozdrza męzczyzny rozchyla; Jest taki wiatr. Jest mroz, co szczęki męzczyzny zmarmurza; Jest taki mroz. Nie jesteś […]...
- Na krzyzyk na piersiach jednej panny O święta mego przyczyno zbawienia! Ktoz cię wniosł na tę jasną Kalwaryją, Gdzie dusze, ktore z łaski twojej zyją W […]...
- Moja poezja niczego nie tłumaczy niczego nie wyjaśnia niczego się nie wyrzeka nie ogarnia sobą całości nie spełnia nadziei nie stwarza nowych […]...
- Nadzieja Nadzieja bywa, jezeli ktoś wierzy, Że ziemia nie jest snem, lecz zywym ciałem, I ze wzrok, dotyk ani słuch nie […]...
- Dedal i Ikar Mowi Dedal: Idz synku naprzod a pamiętaj ze idziesz a nie latasz skrzydła są tylko ozdobą a ty stąpasz po […]...
- Słyszę czas Tylko w nocy słyszę czas, Pytam dokąd mnie goni Przez tyle świata, tyle miast, Ciągle zmieniam adresy, Gubię zapiski i […]...
- Niepewność Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, Nie tracę zmysłow, kiedy cię zobaczę; Jednakze gdy cię długo nie oglądam, […]...
- Serce Serce jest ptak biały, z drzew bialych nie oderwany ptak, jak owoc niedojrzały, jak nieznajomość potęg, ktore w kolebach ziemi […]...
- Derwisz i uczeń Pewien derwisz uczony rano i w południe Co dzien pił świętą wodę z Mahometa studnie. Postrzegł to uczen, a chcąc […]...
- Kłamstwem jest człowiek Kłamstwem jest człowiek, och zaiste, Kłamstwem jest jego świat – A prawdą jest drzewo strzeliste, Prawdą są obłoki czyste, Prawdą […]...
- Dla Chorych Diabłow Dla chorych diabłow, przewrotnych aniołow Szpital wariatow, za ktorego prog Nie przejdzie mędrzec ani ksiązę liczb. Tam juz na wieki […]...
- Kiedyś po latach “Kiedyś po latach, Historia przyzna nam rację.” Ale Historia niczego nie przyzna, nie przyzna się do niczego, Historia nie odezwie […]...
- Zazdrość Jest mi dzisiaj zle bardzo, jest mi bardzo smutno, Myśli mam zwiędłe, chore, jak kwiaty na grobie. Za oknem wisi […]...
- Tren XIII Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była Albo nie umierała lub się nie rodziła! Małe pociechy płacę wielkim zalem swoim […]...
- Ziemia rodzinna Całem mem sercem, duszą niewinną, Kocham te świętą ziemię rodzinną, Na ktorej moja kołyska stała, I ktorej dawna karmi się […]...
- [Uczę się cierpienia na pamięć…] Uczę się cierpienia na pamięć Są to długie frazy ktore łączą się ze sobą jak dni tygodnia lecz nie tworzą […]...
- Wolnomularze polscy Dałeś nam, Mroku, mieczow siedem, a wszystkie miecze obosieczne: nieszczęsną Miłość – brak Miłości, wpatrzenie oczu ślepych – wieczne! nieugaszonych […]...
- O nierowności ludzi To nie prawda, ze jesteśmy mięso, Ktore przez chwilę gada, rusza się, poząda. Mylne są plaze z mrowiem obnazonych ciał […]...
- Jan Kasprowicz Jak spod fal rozhukanych igrzyska, Co w muzykę wichrową się kłębią I aniołom śmierci dziewosłębią, Że grob stał, gdzie była […]...