Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Miłość jak słonce

Miłość jak słonce: ogrzewa świat cały
I swoim blaskiem ozywia rozanym,
W głębiach przepaści, w rozpadlinach skały
Dozwala kwiatom rozkwitnąć wiośnianym
I wyprowadza z martwych głazow łona
Coraz to nowe na przyszłość nasiona.

Miłość jak słonce: barwy uroczemi
Wszystko dokoła cudownie powleka;
Żywe piękności wydobywa z ziemi,
Z serca natury i z serca człowieka
I szary, mglisty widnokrąg istnienia
W przędzę z purpury i złota zamienia.

Miłość jak słonce: wywołuje burze,
Ktore grom niosą w ciemnościach spowity,
I tęczę pieśni wiesza na łez chmurze,
Gdy rozpłakana wzlatuje w błękity,
I znow z obłokow wyziera pogodnie,
Gdy burza we łzach zgasi swe pochodnie,

Miłość jak słonce: choć zajdzie w pomroce,
Jeszcze z blaskami srebrnego miesiąca
Powraca smutne rozpromieniać noce
I przez ciemność przedziera się drząca,
Pełna tęsknoty cichej i załoby,
By wienczyć śpiące ruiny i groby.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 3,00 out of 5)

Miłość jak słonce - ADAM ASNYK