Nagrobek

Tu, waleczni Kozacy, tu, zacni zołnierze,
Tu, o delijunacy, tu, sławni rycerze,
Tu do kresu biegajcie, tu kruszcie kopije,
Tu lezy wasz, ktorego dzielność wiecznie zyje,
Tu lezy Hołubek, w ten czas postrzelony,
Gdy sławny Rakuszanin, z wojskiem porazony,
Za raz siłę i ludzkość poznał Zamoyskiego
I szczęście światu głośne Zygmunta Trzeciego.
Lecz kto by chciał rzec duszy słowo sprzyjazliwe,
Przeklinaj wnętrznej wojny wodze niezgodliwe.

(3 votes, average: 2,33 out of 5)

Są takie chwile Są takie chwile, ze się nie śmie badać swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie, ze ani jednej nie znajdzie […]...

Cnota grunt wszystkiemu Fraszka wszyfko na świecie, fraszka z kazdej strony! Nic to, choć ty masz pałac kosztem wystawiony; Nic to, ze stoł […]...

Czekałem na ciebie wczora Czekałem na ciebie wczora, Od rana czekałem do rana, Wywiodła mnie w pole tęsknota, Miłością twoją pijana. Przenigdy juz czekać […]...

Apokryf Twych ust przeciągła słodycz, smak nie do nazwania, Twych oczu głąb bezdenna, smutek przerazliwy, I głos twoj monotonny, głęboki a […]...

Kamień Ot, niepozorna bryła kamienia! Lecz głaz ten martwy w artysty ręku, W cudne się dzieło sztuki przemienia, Nabiera kształtu, zycia […]...

Homo sapiens Wśrod mrocznych miast, po, mrocznych stronach, jak stada wypędzanych szczurow, gromady ludzi przerazonych pełzają u strzaskanych murow; bezdomni, ślepi i […]...

Moja dusza Moja dusza jest łąką chaotycznych kwieci – Czasem nęcą ją gwiazdy, czasem usta świeze, A czasem księzycowe ściele sobie leze […]...

Ledwom cię poznał, juz cię zegnać muszę Ledwom cię poznał, juz cię zegnać muszę. A zegnam ciebie, jak gdybym przez wieki Żył z tobą razem i kochał […]...

Złote myśli kobiety Zalotność jest pachnąca i rozowa, a mądrość zołta i sucha. Wolałabym, by mnie Mickiewicz chciał całować, niz by mnie chciał […]...

Epitafium Janowi Kochanowskiemu, poecie polskiemu Tu lezy ten, kto lezy, ale go z mogiły Nie sądz, gościu, raczej z cnot, ktore go zdobiły. On to […]...

Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...

Tren XVI Nieszczęściu kwoli a swojej załości, Ktora mię pravaie przejmuje do kości, Lutnią i wdzięczny rym porzucić muszę. Ledwe nie duszę. […]...

Dekadentom istotnym Duszą mię wasze niebiosa, Co tuz przypadły do ziemi, Żywotow ‘zdrowych” czcza possa I wasza prozna, o Niemi, Wrzawa, stugłosa […]...

Bojan Patrz, moj synu – kry płyną wśrod bezbrzeznej rzeki – nad nią drzewa z gałęzi obcięte – kaleki. Patrz, moj […]...

Stefania Kto poznał panią Stefanią, Ten wolał od innych pan ją Coś w niej juz takiego było, Że popatrzeć na nią […]...

[Uśmiechasz się…] Uśmiechasz się z studziennej głębi moich snow – Wykwita ku mnie, z otchłani dookolnych, uśmiech twoj – W zaklętym uśmiechu […]...

Pytasz, co w moim zyciu z wszystkich rzeczy głowną Pytasz, co w moim zyciu z wszystkich rzeczy głowną, Powiem ci: śmierć i miłość – obydwie zarowno. Jednej oczu się […]...

Co to jest ojczyzna? Żeby zapytał kto Jana III-go idącego pod Wieden, co to jest Ojczyzna? – odpowiedziałby: “Jest to miejsce, w ktorym najmilej […]...

Księgi wtore – Pieśn VIII Nie frasuj sobie, Mikołaju, głowy, Kto ma być krolem; juz dekret gotowy Przed Bogiem lezy; nie piorem pisany, Lecz w […]...

Dla ciebiem wszystko straciła na ziemi Dla ciebiem wszystko straciła na ziemi, Ola ciebiem drobne porzuciła dzieci, Choć Bog przykazał pozostać się z niemi – Teraz […]...

Miejmy nadzieję! Miejmy nadzieję!… nie tę lichą, marną, Co rdzen sprochniały w wątły kwiat ubiera, Lecz tę niezłomną, ktora tkwi jak ziarno […]...

Księgi wtore – Pieśn XIX Jest kto, co by wzgardziwszy te doczesne rzeczy Chciał ze mną dobrą tylko sławę mieć na pieczy, A starać się, […]...

Deszcz jesienny O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dzdzu krople padają i tłuką w me okno… […]...

Tęsknota I Jesteś cicha jak śnieg, Ktory pada na kwiaty jesienne… Dłonie twoje, jak lek, Koją usta pragnieniem bezsenne… Lecz mi […]...

Zapomniana Uciekasz. Z twarzy twojej rysy Starło powietrze. W wodę zanurzasz się irysem, Więdniesz na wietrze. W sol się roztapiasz, w […]...

Krolestwo moje Krolestwo moje nie na tej ziemi, Fale je skryły grzywami piennemi, Ląd moj słoneczny, jasny, pogodny Nurt oceanu zatopił wodny. […]...

Księgi pierwsze – Pieśn XXII Rozumie moj, prozno się masz frasować: Co zginęło, trudno tego wetować; Poki czas był, poki szczęście słuzyło, Czegoś ządał, o […]...

Modlitwa Chron Panie, wątłą mojej duszy zielen Od podeptania i martwych spopielen, Abym wśrod zycia Ostatniej Wieczerzy Czuł jej aromat balsamiczny, […]...

Kiedy wiosna Kiedy wiosna w liść ustroi drzewa I otuli je miłości tchnieniem, Wtenczas bole, ktore wiatr im śpiewa, One czują liści […]...

Przeszłość 1 Nie Bog stworzył p r z e s z ł o ś ć, i śmierć, i cierpienia, Lecz ow, […]...

Larwa Na śliskim bruku w Londynie, W mgle, podksięzycowej, białej, Niejedna postać cię minie, Lecz ty ją wspomnisz, struchlały. Czoło ma […]...

Bez odpowiedzi Nie znali nigdy, co to jest dostatek, Lecz znali tylko – co trud i potrzeba; Nieraz im brakło mleka w […]...

Jest w piersi mojej Jest w piersi mojej cichy grob, Żaden go kwiat nie stroi I zaden tam nie lezy trup W śmiertelnej swej […]...

Pamięć dziecinstwa Idąc od świtu, z głową odkrytą i bosy, Ległem w sadzie. Znuzyła mnie droga taneczna. Błękitne szczęście ranka rozszerza niebiosy, […]...

Wszystko procz cnoty skazie i śmierci podległo Cmi się słonce na niebie i miesiąc się kazi, Gdy ten słoncu, a temu ziemia światło zrazi. A coz o […]...

Księgi pierwsze – Pieśn IX Chcemy sobie być radzi? Rozkaz, panie, czeladzi, Niechaj na stoł dobrego wina przynaszają, A przy tym w złote gęśli albo […]...

Pieśn o narodzeniu Panskim Bog się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosow obnazony; Ogien krzepnie, blask ciemnieje, Ma granice Nieskonczony. Wzgardzony – okryty chwałą, Śmiertelny […]...

Cienie Idzcie z mej duszy – idzcie drogą mleczną Po gwiazd gościncu – a na wasze głowy Deszcz niech upadnie – […]...

*** [Pytają mnie się ludzie] Pytają mnie się ludzie, Czemu, lenistwem uwiedzion, Ustałem w miłym trudzie Łechtania polskich śledzion; Czemum zaniedbał struny Mej “ironicznej” lutni, […]...

Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: “Nie spiesz się, bo […]...

Related posts: