Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Krolestwo moje

Krolestwo moje nie na tej ziemi,
Fale je skryły grzywami piennemi,
Ląd moj słoneczny, jasny, pogodny
Nurt oceanu zatopił wodny.

Lecz z mego lądu w mrokow godzinie
Stłumiona gędzba stu dzwonow płynie.
Lecz z mego lądu przez fal obręcze
terają mi pieśni i świecą tęcze.

Bo na mym lądzie skarby bezcenne,
Koronne złota i berła lenne.
Bo po mym lądzie chodz? tęsknoty
I do mej duszy klucz dzierzą złoty.

I kiedy słabną jej skrzydła znojne,
Władcze jej kładą szaty dostojne
I jasnowidzen dają zrenice,
By, w swe krolewskie patrząc dzielnice,
Żyła tęsknoty porywem wiecznym
Za utraconym lądem słonecznym.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 3,33 out of 5)

Krolestwo moje - KAZIMIERA ZAWISTOWSKA