Автор: JAN KOCHANOWSKI

Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko; Miej na poślednie koła pilne oko: Bo to niestała pani z przyrodzenia, Często więc […]

Stateczny umysł pamiętaj zachować, Jesli cię pocznie nieszczęście frasować; Takze i gory nie radzęć wylatać, Kiedy się szczęście z tobą […]

Żałość moja długo w noc oczu mi nie dała Zamknąć i zemdlonego upokoić ciała ; Ledwie mię na godzinę przed […]

W twardej kamiennej wiezy i za troistymi Drzwiami siedząc Danae nieprzełomionymi, Pod strazą nieuspionych spartanskich złajnikow, Mogła wiecznie nie uznać […]

Kupić by cię, Mądrości, za drogie pieniądze! Ktora, jesli prawdziwie mienią, wszytki ządze, Wszytki ludzkie frasunki umiesz wykorzenić, A człowieka […]

Nie porzucaj nadzieje, Jakoć się kolwiek dzieje: Bo nie juz słonce ostatnie zachodzi, A po złej chwili piękny dzien przychodzi. […]

Erato złotowłosa i ty, wdzięczna lutni, Skąd pociechę w swych troskach biorą ludzie smutni! Uspokojcie na chwilę strapioną myśl uroję, […]

Nie zawzdy Apollo strzela, Ale łuk z lutnią podziela; Nie zawzdy Mars hufy wodzi, Czasem tez pod sieć ugodzi. Nie […]

Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary? Czego za dobrodziejstwa, ktorym nie masz miary? Kościoł Cię nie ogarnie, […]

Niezwykłym i nie leda piorem opatrzony Polecę precz, poeta, ze dwojej złozony Natury: ani ja juz przebywać na ziemi Więcej […]

Stronisz przede mną, Neto nietykana, By więc sarneczka, kiedy obłąkana Macierze szuka po gorach ustronnych, Nie bez bojazni i postrachow […]

Jako oliwka mała pod wysokim sadem Idzie z ziemie ku gorze macierzynskim śladem, Jeszcze ani gałązek, ani listkow rodząc, Sama […]

Ty spisz, a ja sam na dworze Jeszcze od wieczornej zorze Cierpię nocne niepogody; Uzałuj się mojej szkody! Słuchaj, jako […]

Gdzie te wrota nieszczęsne, ktorymi przed laty Puszczał się w ziemię Orfeus szukając swej straty? Żebych ja tez tąz ściezką […]

Nieszczęsne ochędostwo, załosne ubiory Mojej namilszej cory! Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie, Żalu mi przydajecie? Juz ona […]