Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Pustka i spokoj

Pustka i spokoj… Białych pniakow rzędy,
Jak las nagrobkow zydowskich cmentarzy,
Idą po zboczach… Nic się nie przydarzy,
Co by zywością tchło… Śmierć przeszła tędy
I, jak lawina, zniosła na doł zycie.
Potok nawet, co ogniś szumiał w tym korycie,
Wysechł lub zapadł się w ziemię. W szarym zlebie
Martwota siadła pośrod głazow.
Wyzej : pozołkła pustać upłazow
I szare drog skalistych ślady.
Dusza tu czuje tylko siebie
I pustkę… i trzeci:szum, ktory skądś dowiewa,
Jakby podziemne wodospady –
Rzekłbyś:czas sie we wieczności przelewa…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 4,00 out of 5)

Pustka i spokoj - WłADYSłAW ORKAN