Автор: ANTONI LANGE

Senna – złocista wyspa. Na niej środ zieleni Zamek. Na baszcie – jasna krolewna – w okienku Z oddali mię […]

Czasami środ kochankow tak płynie rozmowa Jako z brzękiem środ kwiatow latające pszczoły: Tak miodem woniejący, tak dzwięcznie wesoły Jest […]

Chciałbym być świezym porannym tchnieniem Wietrzyka, Co twoje piersi wiosny pragnieniem Przenika. Chciałbym być słoncem, co cię ogrzewa, W szat […]

W indyjskich męrcow świętym rytuale, Gdzie Prawda rzeką miodową się toczy: Jest sutra jedna, co w wieki jednoczy Ewolucyjną człowieczenstwa […]

Zawsze w dziejach najpierwszej Iliady zawichrzą się boje – Długie lata trwa walka, az w gruzy powali Grek Troję – […]

Dusze ludzkie – samotnice wieczne, Samotnice – jak planety błędne: Kazda błąka się przez drogi mleczne, Kazda toczy koło swe […]

Ach, mogiły dokoła, mogiły, mogiły! Miałem ja niegdyś liczne grono przyjacieli – Kazdy mi był kochany, kazdy mi był miły, […]

A kto te oczy widział – zapomnieć nie moze! O fale – skąd wy macie taki blask zielony, Jak ten, […]

Jak spod fal rozhukanych igrzyska, Co w muzykę wichrową się kłębią I aniołom śmierci dziewosłębią, Że grob stał, gdzie była […]

W pieczarach głuchych pustyn i na szczytach gor – Kryją się płanetnicze duchy-astrologi, Bacząc, jakie w ich sercu rozpaczają bogi […]

Witaj mi, witaj, wonna czaro mokki! Kocham twa duszę, o płynny hebanie, Aromatyczne pary twej obłoki, Ktorymi buchasz w polewanym […]

Mozem Cię nigdy nie kochał tak szczerze… Jak dziś, gdy jestem od ciebie daleki, Kiedy nas dzielą i gory i […]

Ten cichy ogrod o ściezkach bezludnych Był mi prawdziwym ukojeniem ciszy – Gdzie krzykow zycia ni zjaw jeg brudnych Oko […]

Idz ty, nędzarzu, nad zywe Paktole, Gdzie Absynt w strugi wytryska płomienne! Ich moc letejska wszystkie twe niedole Pchnie w […]

A nigdy zycia mrok i lod Nie da ci, łowcze zywych snow, Takich krolewskich zjaw i złud, Jak te, co […]