Автор: WłADYSłAW BRONIEWSKI

W jerozolimskim zaułku cyprysy błądzą i smutki. O, moja przyjaciołko, wieczor otula ogrodki, tchnące snem i legendą, pełne ciszy biblijnej, […]

Ze spuszczoną głową, powoli Idzie zołnierz z niemieckiej niewoli. Dudnią drogi, ciągną obce wojska, A nad niemi złota jesien polska. […]

Wśrod mrocznych miast, po, mrocznych stronach, jak stada wypędzanych szczurow, gromady ludzi przerazonych pełzają u strzaskanych murow; bezdomni, ślepi i […]

Ksaweremu Pruszynskiemu Droga wiodła z daleka, droga wiodła przez Narvik do Warszawy, Lwowa i Wilna, do Wisły, Bugu i Narwi. […]

Algebra słow? Matematyka uczuć? Mnie na to nikt nie nabierze. Ja chciałbym czegoś od księzyca się nauczyć, czego się nie […]

Napłynęła na mnie fala miłosna, jak powodz, co lody znosi. Ty nie jesteś juz taka młoda, ale jak wiosna, i […]

Łatwo westchnąć: “Miła, urocza” (nie po raz pierwszy), ale te oczy i te łzy w oczach dla moich wierszy… Czarodziejskie […]

Umiecie umierać na frontach, umiecie zdobywać Belweder, lecz w zwycięski wasz śpiew się wplątał ten krzyk, co przez kraty się […]

Kupiłem fiołek alpejski Marii. “Na co nam fiołki alpejskie?” – mowią umarli. “Ja chcę, zeby ci dobrze było, zebyś zył.” […]

Cale zycie zrywam się i padam, jakbym w piersi miał wiatr na uwięzi, i chwytają mnie złe listopady czarnymi palcami […]

Moje drogi wieją na połnoc, moim włosom – siwizna fal, moje lądy – gwiazda i czołno, prędkie zagle napięte w […]

Ja juz nie chcę poetycko łgać, ja chcę widzieć to, na co patrzę, a przy tobie – śmiać się i […]

Drzewa – chude, tragiczne – machały ręką, cienie – szalone – skakały do lśniących kałuzy… Oczy! – a w oczach […]

Tak zle tak głupio mi dzisiaj, jak nigdy jeszcze nie było Wciąz jakieś wczoraj wspominam, ktore się nigdy nie wroci, […]

Bluzniłem swiatłu. Przeczyłem nocom. Dławiłem wiatry słowem-przemocą. Krzyczałem gromem. Płakałem deszczem. Słowem widomem zsyłałem wieści. Słowem-ramieniem sięgałem nieba. Słowa – […]