Автор: LEOPOLD STAFF

Nie widzę ciebie, tylko twoje szaty, I ślepym ciebie zgaduję zdumieniem, Snem jasnym ciemnych korzeni są kwiaty, Jak śpiew jest […]

Nie wierzyłem Stojąc nad brzegiem rzeki, Ktora była szeroka i rwista, Że przejdę ten most, Spleciony z cienkiej, kruchej trzciny […]

Ojczyzno nasza, Matko bolesna! Spełniona czasza Łez i bezkresna Męka stuleci, Ktora cię truła! Nad tobą świeci Wolna kopuła! Twe […]

W przedziwnym mieszkam ogrodzie, Gdzie zyją kwiaty i dzieci I gdzie po słonca zachodzie Uśmiech nam z oczu świeci. Wodotrysk […]

Woda wiedziała więcej o nas niz my sami Że to ostatnia nasza schadzka pod drzewami Wysokimi nad rzeką ktora w […]

Chron Panie, wątłą mojej duszy zielen Od podeptania i martwych spopielen, Abym wśrod zycia Ostatniej Wieczerzy Czuł jej aromat balsamiczny, […]

Kiedyś po długich latach ujrzymy się znowu. Łodz moja będzie w przystan wracała z połowu Pereł, po ktore rozkaz twoj […]

Wyzszy nad strzechy chałup, wśrod sadow i muraw. Drewniany straznik studni, skąd człek i chudoba Piją, na jednej nodze stoi […]

Mam pewność niezachwianą, wierzę uroczyście, Muzo, com ci nie przestał słuzyć i hołdować, Że mi się kiedyś, cudna, zjawisz osobiście, […]

Kiedy przyszedłem na ten świat posępny, mroczny Jak okręt z morz bezdennych do nudnej przystani, Zapomniałem słow jakiejś mowy nadobłocznej, […]

Echo z dna serca, nieuchwytne, Woła mi: “Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, zadne!” Łowię […]

W płaszczach krolewskich, lśniących dumną pychą W błękitnych szatach tęsknoty, W koronie ogni, Płonących zarem wiecznego pragnienia, Niech dusze nasze […]

Siądz z ksiązką na fontanny krawędzi kamiennej, W ktorej ogrod odbija się i błękit czysty, Połoz przy sobie uschły kwiat, […]

Czekam listu od Ciebie… Tam Południa słonce I morze mowi z Tobą… U mnie długa słota, Samotność, jesien, chmury i […]

I Jesteś cicha jak śnieg, Ktory pada na kwiaty jesienne… Dłonie twoje, jak lek, Koją usta pragnieniem bezsenne… Lecz mi […]