Автор: MARIA KOMORNICKA

W noc chmurami złowieszczymi ciemną Lezałam jak zwalony krzyz, A duchy mocowały się nade mną O mnie – Jeden o […]

Powlokę się w maj, w kwitnący maj, w komnatę mojej zmarłej miłości. Będę płakać, będę wołać, będę maj zaklinać, az […]

Zakołatałam do pustej chaty, Do zrzuconego z gałęzi gniazda, Do raju naszego wrot – Moze jesteśmy w tej norze głuchej […]

Łka pieśn namiętna, łka w pozarze słonca, Szuka mnie w trawie wysokiej i szumnej – Rybitwim skrzydłem o serce me […]

Wśrod skał pochmurnych, na jezior fali Chciałabym lezeć w połśmierci śnie Słuchać puszcz gwarow, płynących z dali, I szumu skrzydeł […]

Kocham pierwszy raz – choć tyle, ach, tyle pocałunkow spaliło mi usta. Kocham najpiękniejszego syna ziemi, przepyszne zwierzę ludzkie ze […]

Żadne wspomnienie oczu mych więcej nie znęci. Dni przeszłe i przeszłe noce W gorzkiej zamknięte pamięci Sromu – Wszystkie przełkane […]

Uśmiechasz się z studziennej głębi moich snow – Wykwita ku mnie, z otchłani dookolnych, uśmiech twoj – W zaklętym uśmiechu […]

Przechodzą dni, miesiące, lata… Czekam. Na co?… W dal płyną chmury, fale, wonie… Marzę. O czem?… Zasępiam się wiek cały […]

W głuchej ciemności rozpacznie zawodzi głos: “Gdzie ty… Gdzie ty?…” Wybiegłam z chaty na pole, ciemność chwyciła mnie w poł […]