Автор: LUCJAN RYDEL

Dotąd widzę to wiosenne rano I tę łąkę kwiatami usianą, Białymi kwiatami, W słoncu graty złotych muszek roje I byliśmy […]

Gdy mi się wszystko wkoło mroczy, Gdy się powszednim trudem znuzę – Wtedy mi patrzeć daj w swe oczy, W […]

Patrzę na ciebie, jak w zywy cud, Jak na rozany słonca wschod, I serce moje pyta, Czyś ty zrodzona z […]

Gwiazdy bledną. Powiewnym oparem nakryta Rownina w dal się ciągnie gładka, nieskonczona, Az gdzieś, kędy – jak rzeka ognisto czerwona […]

Pod trawami, co z wiatrem się trzęsą, wieci głębia tej wody przezrocze] – Tak ukryte jaśnieją pod rzęsą Twe głębokie […]

Od Krakowa czarny las, Nad tym lasem tęczy pas – Ona tam daleko, Gdzieś za siodmą rzeką, Lecz Bog tęczą […]