Автор: STANISłAW GROCHOWIAK

Jest wiatr, co nozdrza męzczyzny rozchyla; Jest taki wiatr. Jest mroz, co szczęki męzczyzny zmarmurza; Jest taki mroz. Nie jesteś […]

Znow słoncu się oddała. Maja cudzołostwa Znany uśmiech rozkoszy kołysze na ustach. Samiec chodzi oślepły, probuje, czy uda Kolanem chudym […]

Miłość dorosła – zawsze jak kupiona; Tak ją obracasz na zziębniętych palcach, Jak chłop obraca przed dobiciem targu Banknot nasiąkły […]

Opowiedział mi człowiek, ktory pije wodkę ze ma nogi dosyć dobre, na starość tez nie narzeka; ze nawet wierzy w […]

Od – do Lieberta… Dziewczyna: Czy pan ją widzi? Czy ona się śni? Czy tez nadbiega – nagła jak z […]

Powiedz mi, Jerzy, przezywałeś Moment, gdy patrzysz i truchlejesz: Oto się Bog twoj w mgłę rozlewa, I nic – i […]

Moja stopa pokrwawiona Na Twe płotna śnieznobiałe… Tyle słow zostanie po nas, Ile w wierszach wystękałem. Moje usta poranione Na […]

Kochając drzewa, kocham je głownie w słojach, Kochając ptaki, kocham je ściśle w kostkach – Nie to, Co w kształcie, […]

Lubię z blachy twego kubka Pić herbatę gorzką, pani – Lubię głaskać twego szczura, Gdy się do mych nog przyczołga […]

Wziąłem twoj ślubny welon, W pomiętą zwinąłem gazetę – I było to takie brutalne Jak bol. A potem pantofle najczulsze, […]

Po cichym drzewie jak po duzym smyku Skrobie się zagiel grubej ćmy – Juz noc. Juz szumią w twoim pokoiku […]

Miłość – Dziś myślę o niewielkich ptakach Idących wolno na łapkach zbolałych Miłość – Dziś dotknę twoich ust zbiedniałych Gdzie […]

Nad sklepieniem mej celi idą ludzie, weseli, do domow, rodzin, matek. Niosą serca wzruszone, oczy szczęściem zamglone, będę łamać opłatek. […]

Jest w naszym ogrodzie pewna suchość form To moze Dlatego drapak zamiast rozy Albo W miejsce hortensji widelce i noze […]

Czeluście tych nocy – podłuzne jak wnętrza trąb – A tu się pali światełko, A tam się maze światełko, W […]