Автор: KAZIMIERA ZAWISTOWSKA

Ciszy, ach ciszy! Daj mi twoje dłonie, Błękitne światłem, ochłodzone rosą – Jak kwiatem nimi opleć moje skronie, Niech mi […]

Nie odchodz…jako motyl świt się jeszcze wazy Na krawędzi połnocy… jeszcze sen kołysze Chryzantemy w ogrodzie i majaki pisze… Nie […]

Z czerwonych malw krojone usta wciąz niesyte Krzyczą prośbą o rozkosz. Juz spadło warg piekło, Słodkie usta kochanka i swą […]

W mgieł opalach się wlecze i pełza powoli Przez sczerniałe ścierniska, pełne zimnej rosy, Przez wierzb sennych załośnie rozplecione włosy […]

Piła dusze, jak perły w rubinowej czarze – Antonia i Cezara dusze piorunowe – A zdjęte im ze skroni przepaski […]

Rycerskie i wysmukłe masz kontury ciała, Jakobyś starych mistrzow zywym była tworem, A woniejesz tak stepem, łąkami i borem, Pieśnią […]

Milsza mu była niz sceptr i korony, Okrutny tyran kastylskiej stolicy Drzał pod pieszczotą jej czarnej zrenicy, Do krosien jedwab […]

Nie wiem…dziś serce moje gra płomienne baśnie!… Gra moim nagim piersiom, jak rozom wilgotnym, Usta drgają mi rytmem pragnącym, zawrotnym, […]

Chciałabym, z tobą poszedłszy w zaświaty, Wtulić się w jasność jakiejś białej chaty I wszystkie słoncu skradzione uśmiechy Wpleść w […]

Nie mow mi, zem szalona! Chcę byś ty oszalał! Całą duszą wybiegam co dzien na rozstaje, Płomien w oku niosąca, […]

O powrotna łez falo – powrotne głosy Z pogrzebanej przeszłości – dłon szczodrych szafarzy Złoto w kontur pobladłych dziś rzuca […]

Brzemienna w obłęd pragnien schodzi noc gorąca, Purpurowe opaski rzucając na skronie, Razone krwawą strzałą – ciało moje płonie, I […]

Czasem ma dusza jakby świetlna grota Godowych świateł nieci krąg olbrzymi. I mar wygnanych wraca roj pielgrzymi, Przez umajone wraca […]

Kędy Ty idziesz, na białe przestrzenie Kładzie się ciche i senne milczenie – I tylko poblask pada księzycowy Na chłodne […]

Krolestwo moje nie na tej ziemi, Fale je skryły grzywami piennemi, Ląd moj słoneczny, jasny, pogodny Nurt oceanu zatopił wodny. […]