Українська та зарубіжна поезія

Вірші на українській мові






Snuć miłość

Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje,
Lać ją z serca, jak zrodło wodę z wnętrza leje,
Rozwijać ją jak złotą blachę, gdy się kuje
Z ziarna złotego, puszczać ją w głąb, jak nurtuje
Źrodło pod ziemią – w gorę wiać nią, jak wiatr wieje,
Po ziemi ją rozsypać, jak się zboze sieje,
Ludziom piastować, jako matka swych piastuje.

Stąd będzie naprzod moc twa, jak moc przyrodzenia,
A potem będzie moc twa, jako moc zywiołow,
A potem będzie moc twa, jako moc krzewienia,
Potem jak ludzi, potem jako moc aniołow,
A w koncu będzie jako moc Stworcy stworzenia.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (3 votes, average: 2,33 out of 5)

Snuć miłość - ADAM MICKIEWICZ